Niewiele osób wie, że obowiązkiem alimentacji mogą zostać obarczone dzieci względem rodziców i wnuki względem dziadków. Obowiązek dostarczania środków utrzymania oraz wychowania obciąża krewnych w linii prostej. Wynika z tego obowiązek alimentacyjny zarówno rodziców na rzecz dzieci oraz dzieci na rzecz swoich rodziców. Najpierw o alimenty rodzice powinni się zgłosić od swoich małżonków, a potem od swoich dzieci.
Rodzice mogą domagać się alimentów od pełnoletnich dzieci. Powstanie obowiązku alimentacyjnego względem rodziców jest uzależnione od zaistnienia określonych przesłanek. Po stronie rodziców przesłanką jest ich stan niedostatku. Natomiast dzieci muszą mieć możliwości zarobkowo – finansowe, aby spełnić nałożony na nich obowiązek. Niedostatek to stan, w którym rodzice nie są w stanie zaspokoić wszystkich, lub nawet części, swoich uzasadnionych potrzeb. Sąd badając czy rodzice znajdują się w niedostatku musi stwierdzić, że uzasadnione potrzeby rodziców muszą być zaspokojone przez alimenty. Dzieci muszą mieć możliwości zarobkowo – finansowe, aby móc płacić nałożone na nich alimenty. Aby sąd zasądził alimenty względem rodziców przesłanki niedostatku rodziców i możliwości zarobkowych dzieci muszą zostać spełnione łącznie. Zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Zachowania sprzeczne z zasadami współżycia społecznego nie zostały normatywnie zdefiniowane. Nie jest więc możliwe skatalogowanie zasad współżycia społecznego. Przeciwstawienie ich żądaniu może występować tylko w konkretnym stanie faktycznym. Jeśli rodzic nie wywiązywał się ze swoich rodzicielskich obowiązków, np. unikał zatrudnienia, miał sprawę w sądzie o alimenty na rzecz dzieckai ich nie płacił, nie utrzymuje kontaktów z rodziną od wielu lat, nie dba o istnienie więzi rodzinnych – nie powoduje automatycznie, że rodzic nie ma prawa do ubiegania się o alimenty od swojego dziecka. Te okoliczności mogą jednak stanowić podstawę do oddalenia powództwa, ze względu na jego niezgodność z zasadami współżycia społecznego. Zawinione zachowania nie mogą doprowadzić do tego by osoba doznająca krzywdy była zobowiązana do świadczenia alimentów na rzecz osoby ją krzywdzącej, tylko dlatego, że obowiązek alimentacyjny wynika z pokrewieństwa, małżeństwa albo z innych więzów, z którymi ustawa łączy ten obowiązek. Obowiązek alimentacyjny nie powstanie wobec osoby, która pozostaje w niedostatku z własnej winy, np. nie podejmuje pracy mimo możliwości jej podjęcia, jest uzależniona od alkoholu i nie podejmuje leczenia, lekkomyślnie rezygnuje z pracy, nie ubiega się o świadczenia z systemu ubezpieczeń społecznych, mimo zaistnienia przesłanek do ich przyznania, nie wywiązuje się z własnego obowiązku alimentacyjnego itp. Członkowie rodziny mają obowiązek nawzajem sobie pomagać. Jest to nie tylko obowiązek moralny, ale także i prawny. Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania członkowi rodziny, który sam nie jest w stanie zapewnić sobie godziwego życia. Rodzinie znajdującej się w niedostatku należy dostarczyć wyżywienia, odzieży mieszkania, podstawowej opieki lekarskiej. W miarę możliwości należy także zadbać o rozwój duchowy, fizyczny czy intelektualny potrzebującego. Usprawiedliwione potrzeby zależą od wielu czynników. Będą się odmiennie kształtowały w zależności od poszczególnych członków rodziny. Inne potrzeby życiowe mają dzieci, inne rodzice, inne tez potrzeby będą mieli dziadkowie. W przypadku obowiązku alimentacyjnego na rzecz dziadków, alimenty w większej mierze będą musiały zaspokoić przede wszystkim potrzeby związane ze zdrowiem i wyżywieniem. Prawo rodzinne reguluje obowiązek alimentacyjny między dziadkami a wnukami. Oznacza to, że w szczególnych warunkach wnukowie mają prawny obowiązek zatroszczyć się o swoich dziadków. Może zdarzyć się również sytuacja odwrotna. Rodzice, którzy znaleźli się w niedostatku lub nie są zdolni do samodzielnej egzystencji mogą żądać alimentów od swoich dzieci. W przypadku, gdy dzieci nie żyją lub nie mają warunków finansowych, aby spełnić obowiązek alimentacyjny, alimenty płacą wnuki. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem. Zstępnymi są dzieci i wnuki, natomiast wstępnymi rodzice i dziadkowie.
