Szarłat to roślina odporna na susze, która wykazuje stosunkowo niewielkie zapotrzebowanie na wodę. Z amarantusa wytwarza się takie produkty jak: płatki, kasze, musli, kleiki oraz mąkę używaną do wyrobu ciast, ciastek i chleba.
Białko
Nasiona szarłatu zawierają od 16 do 20% białka o korzystnym składzie chemicznym co oznacza, że omawiana roślina posiada w swoim składzie wszystkie niezbędne aminokwasy egzogenne (aminokwasy, które muszą być dostarczone z pożywieniem, ponieważ organizm ludzki nie ma zdolności do syntezy tych związków z innych składników bądź syntetyzuje je w niewielkich ilościach). Białka szarłatu mogą być wykorzystywane do tworzenia produktów mlekozastępczych dla ludzi z nietolerancjami laktozy.
Tłuszcz
Nasiona amarantusa posiadają od 5 do 9% tłuszczu, w tym nienasycone kwasy tłuszczowe, takie jak kwas linolowy (>60%) i oleinowy (>20%). Ważne jest to, iż we wspomnianym tłuszczu nie odnajdziemy cholesterolu co sprawia, że szarłat powinien być uwzględniony w diecie osób cierpiących na miażdżycę. W nasionach odnajdziemy też lipid o nazwie – skwalen.
Jakie jest działanie skwalenu?
– ma właściwości przeciwutleniające, czyli wymiata wolne rodniki tlenowe odpowiadające za rozwój nowotworów i chorób układu krążenia
– zapobiega utlenianiu lipidów w organizmie, czyli chroni przed zawałem serca
– poprawia profil lipidowy krwi zmniejszając poziom frakcji cholesterolu LDL i podnosząc jednocześnie poziom frakcji cholesterolu HDL
– obniża stężenie cholesterolu całkowitego we krwi
– intensyfikuje proces usuwania trucizn z organizmu
– nawilża, odżywia i odbudowuje naskórek
– regeneruje uszkodzony płaszcz lipidowy skóry, co zapobiega szkodliwemu działaniu czynników zewnętrznych oraz zabezpiecza skórę przed utratą wody
– może być dodawany do kosmetyków hipoalergicznych, bo nie wywołuje uczuleń
Węglowodany
Nasiona szarłatu zawierają nawet do 70% skrobi. Mały rozmiar ziaren sprzyja ich przyspieszonemu trawieniu w przewodzie pokarmowym i wzrostowi stężenia glukozy we krwi. Ta właściwość powoduje, że osoby chorujące na cukrzycę powinny stosować produkty na bazie amarantusa z umiarem.
Makro i mikroelementy oraz inne substancje
Nasiona amarantusa skrywają w sobie takie pierwiastki jak wapń, magnez, potas oraz żelazo. Zawartość tego ostatniego związku sprawia, że produkty wytworzone z szarłatu powinny być stosowane w diecie pacjentów z niedokrwistością z niedoboru żelaza. Innymi pierwiastkami, jakie występują w omawianych nasionach są: cynk, miedź, chrom, selen. Nasiona i licie szarłatu są źródłem polifenoli o działaniu antyoksydacyjnym.
Aktywator Inicjatyw Senioralnych
2024-11-18
