Drzewo arganowe osiąga swoją produktywność w wieku 40-60 lat by wydawać owoce co 2 lata. Owoc ma jajowaty kształt podobny do śliwki. Początkowo jest zielony a jak dojrzeje przybiera zółtą barwę. Pachnie słodko ale ma grubą i gorzką skórkę. Wewnątrz znajduje się mleczny miąższ o nieprzyjemnym smaku i twardy orzech. W orzechu są dwie lub trzy tłuste pestki owinięte łupiną, która jest 16 razy twardsza niż skorupka orzecha laskowego. Miąższ przeznacza się na paszę dla zwierząt a z pestek, które najpierw trzeba wydostać z twardych skorupek, tłoczy się olej.
Zbiory owoców arganowca odbywają się w lipcu i sierpniu. Zarówno one jak i rozłupywanie twardych pestek nie należy do łatwych. Po pierwsze ostre ciernie utrudniają ich strząśnięcie. Czeka się aż owoce same spadną na ziemię lub wysyła się na drzewa stada kóz a potem zbiera się pestki wydalone w ich odchodach. W kozich żołądkach rozpuszcza się tylko miąższ a pestki dzięki twardej łupinie pozostają nienaruszone.
Następnie berberyjskie kobiety tłoczą z nich olej arganowy. Jest to proces długotrwały, ponieważ do produkcji 1 litra potrzeba zużyć ok 30kg owoców, co równa się rocznemu plonowi 6 – 7 drzew oraz ok 36 godzin pracy.
Etapy tradycyjnej produkcji oleju arganowego: Oczyszczanie pestek Rozłupywanie kamieniami Suszenie na powietrzu Palenie na otwartym ogniu (tylko olej spożywczy) Mielenie w ręcznym młynku wraz z ciepłą wodą aż powstanie oleista pasta z której wytrąca się olej.
Co jest bardzo ważne, rozpowszechnienie oleju arganowego poprawia sytuacje kobiet w Maroku. Dzięki niemu mają one pracę w spółdzielniach przy jego produkcji co pozwala im zdobyć środki na utrzymanie rodziny bez liczenia na mężczyznę, na większą niezależność finansową oraz by samodzielnie decydować o swoim życiu.
Argania spinosa zwana także drzewem żelaznym rośnie tylko w południowo – zachodnim Maroku w ekologicznie czystym regionie pomiędzy Marrakeszem, Essaouira i Agadirem, gdzie góry Antyatlas przechodzą w Atlas Wysoki. Zachodzi tam symbioza pomiędzy człowiekiem zwierzęciem i rośliną. Obecnie istnieje tylko 20 mln drzew arganowca i są one chronione gdyż notuje się ich ciągły spadek. Po zbadaniu cudownego działania oleju lasy arganowe zostały wpisane w 1998 r. na listę rezerwatów biosfery UNESCO
Stosując ten olej od stuleci Berberowie nie znali jego dokładnego składu, ale sprawdzili go w swojej tradycyjnej farmakologii. Wiedzieli, że działa znakomicie, że leczy poparzenia słoneczne czy choroby skóry. Że dezynfekuje, przyspiesza gojenie się ran, zapobiega miażdzycy i nowotworom, leczy choroby serca, choroby remumatyczne oraz obniża poziom cholesterolu.
