- Antybiotykoterapia wymaga dyscypliny i rygorystycznego przestrzegania godzin zażywania leku. Pacjent nie może sam decydować o przerwaniu kuracji, zmianie dawki. Stężenie leku musi utrzymywać się na stałym poziomie przez cały czas trwania terapii, samodzielne zmiany w dawkowaniu antybiotyku skutkują uodpornieniem się bakterii na dany preparat.
- Stosowanie antybiotyku pozostałego z leczenia wcześniejszej infekcji jest niedozwolone, gdyż tylko lekarz może zdiagnozować, z jaką chorobą mamy do czynienia i czy branie antybiotyku ma sens. Pamiętajmy, że przeziębienie i grypa oraz większość zapaleń oskrzeli powodują wirusy, więc stosowanie antybiotyku jest nieuzasadnione, a wręcz szkodliwe, bo osłabia organizm i czyni go bardziej podatnym na inne zakażenia.
- Antybiotyki należy popijać tylko i wyłącznie niegazowaną wodą. Kawa wzmaga motorykę jelit i istnieje prawdopodobieństwo, że preparat nie zostanie wchłonięty z przewodu pokarmowego, natomiast wapń zawarty w mleku wiąże się z niektórymi lekami tworząc nierozpuszczalne i nieaktywne kompleksy.
- Nie należy dzielić, łamać, kruszyć preparatów w formie powlekanych tabletek. Medykament w postaci proszku do samodzielnego sporządzenia zawiesiny trzeba przygotować zgodnie z instrukcją zamieszczona na ulotce dołączonej do opakowania.
- Niektóre antybiotyki zaleca się zażywać po posiłku, a inne przed posiłkiem. Substancje czynne zawarte w leku mogą wejść w różnorakie reakcje ze składnikami pokarmowymi, co powoduje zaburzone wchłanianie farmaceutyków z przewodu pokarmowego.
- Zawsze podczas antybiotykoterapii należy stosować równolegle probiotyki, prebiotyki lub synbiotyki. Preparaty podawane doustnie mogą prowadzić do wystąpienia zaburzeń ze strony układu pokarmowego, za sprawą drażniącego wpływu leków na narządy oraz zaburzenia naturalnej mikroflory jelit. Dochodzi do pojawienia się nudności, wymiotów, wzdęć, biegunek. Biegunka poantybiotykowa może wystąpić podczas trwania terapii lub nawet kilka tygodni po zakończeniu leczenia. Nieprzyjemne objawy znikają z reguły wraz z odstawieniem farmaceutyku lub rozpoczęciem stosowania probiotyków.
Probiotyki to preparaty zawierające wyselekcjonowane kultury bakterii lub drożdży, które mają pozytywny wpływ na mikroflorę jelit. Bakterie probiotyczne:
– zasiedlają kosmki jelitowe, co zapobiega kolonizacji drobnoustrojów chorobotwórczych w jelicie
– wytwarzają kwasy organiczne (kwas mlekowy) przez co obniżają pH treści przewodu pokarmowego, hamując rozwój niepożądanych bakterii
Probiotyk należy zażywać około 2 godzin po zastosowaniu antybiotyku, aczkolwiek istnieją kultury niepatogennych drożdży, które posiadją odporność na dziłanie farmaceutyków.
Prebiotyki to substancje występujące w pożywieniu np. białka, oligosacharydy, tłuszcze, które nie poddają się trawieniu, a po dotarciu do jelit pobudzają rozwój pożytecznych bakterii jelitowych. Prebiotyki występują w karczochach, cebuli, czosnku, cykorii.
Synbiotyki to połączeniu probiotyku z prebiotykiem, czyli oprócz dostarczania żywych kultur bakterii, wspomagamy ich namnażanie. Preparaty te działają korzystnie na cały organizm, gdyż regulują motorykę przewodu pokarmowego, hamują procesy gnilne, polepszają wchłanianie wapnia, co zmniejsza ryzyko osteoporozy.
