Jak już zostało omówione w poprzednim artykule, prawo do świadczenia emerytalnego uzyskuje osoba, która osiągnęła określony wiek emerytalny. Wysokość wypłacanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych świadczenia zależy od wysokości składek odprowadzanych przez naszego pracodawcę na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
W chwili obecnej istnieją dwa rodzaje systemów emerytalnych, tzw. stara i nowa emerytura.
Stara emerytura dotyczy osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 roku i które osiągnęły wiek emerytalny, a także mają odpowiednio udokumentowany wymagany okres zatrudnienia. Obliczając wysokość składek emerytalnych dla tych osób brane są pod uwagę długości okresów składkowych, nieskładkowych oraz podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne.
Drugi rodzaj, to nowa emerytura. Dotyczy ona osób urodzonych po 31 grudnia 1948 roku. W tym przypadku staż pracy nie jest ważny. Wysokość świadczenia emerytalnego zależy od wysokości środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalny w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Przy obliczaniu kapitału początkowego uwzględniane są okresy składkowe i okresy nieskładkowe na ubezpieczenia emerytalne. Wyżej wskazany kapitał określa, jaką sumę zgromadził dana osoba w starym systemie emerytalnym, czyli przed 1 stycznia 1999 roku.
System emerytalny w Polsce opiera się na trzech filarach.
Pierwszy z nich oparty jest na Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, którego dysponentem jest powszechnie znany Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Każdy pracownik posiada swoje indywidualne konto, na które trafiają składki odprowadzane przez naszych pracodawców. Podkreślenia wymaga fakt, że zgromadzone środki nie są nigdzie inwestowane, a ponadto nie podlegają dziedziczeniu. Podstawa emerytury obliczana jest na podstawie dzielenia zgromadzonej kwoty na indywidualnych kontach przez liczbę miesięcy, która statystycznie pozostała nam do końca życia.
Drugi filar oparty jest o tzw. Otwarty Fundusz Emerytalny (OFE). Jest to sposób gromadzenia dodatkowych środków pieniężnych na emeryturę. Można to zrobić w trakcie 4 pierwszych miesięcy po podjęciu pierwszej pracy. Jeżeli nie podpiszemy umowy z żadnym Otwartym Funduszu Emerytalnym, cała składka emerytalna pozostanie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, co to oznacza, że nie zróżnicujemy sposobu odkładania środków na swoją emeryturę. Pieniądze zgromadzone na Otwartym Funduszu Emerytalnym są zwolnione z podatku dochodowego i podlegają częściowemu dziedziczeniu.
Trzeci, ostatni filar oparty jest na dobrowolnej formie oszczędzania na przyszłą emeryturę. Obejmuje ona Pracownicze Programy Emerytalne, Indywidualne Konta Emerytalne i Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego. Środki pieniężne gromadzone w ramach trzeciego filaru zapewniają wyższą kwotę emerytury.
W przypadku I i II filaru wysokość składek na ubezpieczenie emerytalne, odprowadzanych na dane konta jest z góry ustalona. Jeżeli chodzi o wartość wpłat na konto III filaru, nie jest ona w żaden sposób określona i zależy wyłącznie od naszych możliwości finansowych.
