Dieta w chorobie Hashimoto

Choroba Hashimoto to przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Leczenie tego schorzenia składa się z farmakoterapii oraz stosowania zbilansowanej diety dostarczającej składników potrzebnych do produkcji hormonów tarczycy. Wspominane hormony odpowiadają za normowanie tempa metabolizmu w organizmie, a więc ich niedobór doprowadza do spadku całkowitej przemiany materii, a to z kolei powoduje wzrost masy ciała. Podaż energii musi być indywidualnie ustalona i adekwatna do stylu życia pacjenta. U osób cierpiących na chorobę Hashimoto często stwierdza się niedożywienie białkowo-kaloryczne, które w konsekwencji prowadzi do pogorszenia funkcjonowania tarczycy. Powyższy stan może spowodować dodatkowy spadek metabolizmu i magazynowanie tkanki tłuszczowej.
Białko
Podaż białka powinna wynosić 15-20% ogólnej wartości energetycznej diety. Warto spożywać białko pełnowartościowe, które sprzyja wytwarzaniu hormonów tarczycy i intensyfikuje metabolizm. Pamiętać należy, że mięso zawiera też witaminy z grupy B, podobnie jak rośliny strączkowe.
Węglowodany
Zaleca się podaż produktów zbożowych z pełnego przemiału, ze względu na dużą zawartość błonnika w porównaniu z produktami oczyszczonymi. Błonnik wspomaga prawidłową pracę jelit i przyspiesza trawienie, przez co pomaga zapobiegać zaparciom pojawiającym się często u chorych. Osoby cierpiące na chorobę Hashimoto mogą mieć problemy z gospodarką węglowodanową, co prowadzi do rozwoju cukrzycy, dlatego w diecie tych pacjentów muszą znaleźć się produkty o niskim indeksie glikemicznym. Należy wykluczyć z jadłospisu słodycze i słodzone napoje zawierające cukry proste, które zwiększają i tak już podwyższone ryzyko rozwoju cukrzycy.
Tłuszcze
Podaż tłuszczów winna być utrzymana na poziomie 30-35% wartości energetycznej diety. Nie zaleca się restrykcyjnego ograniczenia ilości tłuszczów w jadłospisie, gdyż może to skutkować niskim wchłanianiem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz dysfunkcjami układu odpornościowego. Warto spożywać produkty roślinne, takie jak olej słonecznikowy, rzepakowy, oliwa z oliwek, orzechy, gdyż zawierają one witaminę E chroniącą organizm przed wolnymi rodnikami tlenowymi. Pamiętać należy też o tłustych rybach morskich bogatych w NNKT (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe), wśród których najistotniejsze są kwasy omega-3, gdyż osłabiają one nadmierną odpowiedź układu odpornościowego u pacjentów z chorobą Hashimoto. Wspomniane kwasy tłuszczowe obniżają też stężenie trójglicerydów w ustroju oraz pomagają zapobiegać rozwojowi cukrzycy typu 2.
Witamina D
U pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi zauważono występowanie niedoborów witaminy D, co może powodować zwiększone ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i insulinooporności prowadzącej do otyłości. Aktywna postać wspomnianej witaminy jest syntetyzowana w skórze pod wpływem światła słonecznego. W miesiącach jesiennych i zimowych warto rozważyć suplementację tej substancji pod postacią preparatów do nabycia w aptekach.
Selen
Ten mikroelement jest składnikiem enzymów związanych z zapewnieniem prawidłowego funkcjonowania tarczycy, a jego należyte wchłanianie potęgują witaminy: A,C i E. Selen kryje się w nabiale, jajach, rybach, kakao oraz w mięsie wołowym i wieprzowym.
Dieta bezlaktozowa
Nietolerancja laktozy często współistnieje wraz z chorobą Hashimoto, jednak przed wyeliminowaniem z diety źródeł tego cukru należy rozważyć wady i zalety takiej decyzji. Mleko i jego przetwory zawierają pełnowartościowe białko, wapń, jod i inne minerały, więc wykluczając wspomniane produkty z jadłospisu można narazić się na niedobory istotnych związków. To samo tyczy się stosowania diety bezglutenowej – nie należy bez konsultacji z lekarzem oraz dietetykiem wprowadzać takich zmian, gdyż wyłączając z jadłospisu produkty zbożowe rezygnujemy z dostarczania organizmowi niektórych witamin i minerałów.