Opiekunowie osób chorych i leżących starają się podołać swoim obowiązkom, ale z pewnością przyda im się specjalistyczna wiedza na temat tego jak podawać jedzenie osobie obłożnie chorej.
Odżywianie osoby leżącej i chorej jest poważnym wyzwaniem dla każdego opiekuna.
Problemy związane z podawaniem posiłków w łóżku budzą niezadowolenie zarówno u opiekunów jak i u samych chorych.
Niewłaściwe podejście do tej kwestii buduje niepotrzebny stres a czasami kończy się konfliktem na płaszczyźnie opiekun – podopieczny.
Warto, by każda opiekująca się chorym osoba wiedziała jak podawać jedzenie osobie obłożnie chorej.
Dla własnej wygody i komfortu chorego korzystne jest zapoznanie się z zasadami żywienia osób chorych, leżących.
Warto ustalić pewien cykl czynności przygotowujących zarówno pomieszczenie, jak i łóżko i samego chorego do zadania, jakim jest podawanie pożywienia.
- Wszyscy lubią jeść w przyjemnym miejscu, w spokoju i w wygodzie.
Tak spożywany posiłek na pewno będzie lepiej trawiony.
Osoba przykuta do łóżka chorobą i tak odczuwa ogromny stres związany z swojej niesprawnością.
Posiłki powinny zatem dostarczać jej przyjemności i być miłą przerwą w monotonii leżenia.
Pokój powinien być przewietrzony, sprzątnięty.
Nie powinien być w tym momencie włączany telewizor czy radio.
Chory musi skupić się na jedzeniu, ponieważ połykanie w pozycji leżącej nie jest bezpieczne.
Rozmowa z chorym, leżącym w czasie karmienia jeśli nie jest niezbędna, lepiej by jednak odbyła się po posiłku.
- Nie należy zapominać o upodobaniach kulinarnych podopiecznego.
Jeżeli nie cierpi na schorzenia utrudniające mu swobodne przełykanie wtedy warto postarać się o to, by dostawał do jedzenia to co naprawdę mu smakuje.
Ten moment w ciągu dnia jest z pewnością wyczekiwany przez chorego, więc należy dołożyć starań, by posiłek był smaczny i ładnie podany.
Wielu opiekunów zapomina o tym, że nawet osoby po udarze, które mają problemy z samodzielnym spożywaniem posiłków i przełykaniem, powinny mieć podawane jedzenie w sposób przyjemny dla oczu.
- Posiłek powinien być podany w całości a rozdrabniany dopiero później, tak by chory mógł zobaczyć co faktycznie je.
Jedzenie nie może wyglądać nieapetycznie, przypominać jednolitej burej masy.
Wszyscy jemy „oczami”, również chorzy i niepełnosprawni.
Podawanie papki w dziecięcej misce i kubeczka niekapka z rysunkiem misia może obudzić w chorym negatywne reakcje.
Nie jest to również higieniczne i bezpieczne.
Plastykowe naczynia, a szczególnie sztućce mogą być przyczyną skaleczeń podopiecznego.
- Podawanie łyżki zamiast widelca również nie jest dobrym pomysłem.
Wielu chorych potrzebuje treningu w posługiwaniu się właśnie widelcem czy nożem, by usprawnić precyzję ruchów ręki.
Smaki opiekuna i podopiecznego nie muszą się zgadzać dlatego w czasie przygotowywania posiłku można choremu podać na łyżeczce odrobinę dania do spróbowania tak by ustalić właściwy smak.
Jeśli obawiamy się, że chory może stłuc zastawę przez przypadek, możemy postarać się o naczynia z nietłukącego szkła typu „duralex”.
Osoby leżące są przeważnie karmione, więc kwestia czy naczynia się stłuką jest całkiem zbędna.
Jeśli stan zdrowia podopiecznego wymaga specjalistycznej zastawy konieczny jest jej zakup.
- Sposób w jaki chory będzie spożywać posiłek musi być dostosowany do jego możliwości zdrowotnych.
Być może odpowiedni będzie specjalny stolik używany w łóżku do konsumowania jedzenia, ale możliwe, że konieczna będzie pomoc opiekuna.
Jeżeli podopieczny wykazuje chęć samodzielnego jedzenia należy mu na to pozwolić, pozostając w pobliżu, by w razie czego służyć pomocą.
- Wielu opiekunów nie ma dosyć cierpliwości i wyręcza chorych w samodzielnym spożywaniu pokarmu co jest ogromnym błędem i doprowadza podopiecznych do frustracji.
Jeśli konieczne jest karmienie trzeba zatroszczyć się o wygodę zarówno chorego jak i własną.
Karmienie z reguły trwa dłużej niż samodzielnie spożywanie posiłku, więc podopieczny musi mieć komfortową pozycję w łóżku, ale opiekun chorego również powinien móc wygodnie siedzieć.
Nie jest stosowne zakładanie osobie chorej dziecięcego śliniaka.
Zdecydowanie lepsze okaże się użycie kolorowej ściereczki czy cienkiego ręczniczka.
Dostępne są również w sprzedaży śliniaki jednorazowe dla dorosłych.
- Niezbędne będą na pewno chusteczki papierowe, nawilżone, higieniczne lub ręcznik papierowy.
Będzie można nimi szybko wytrzeć zabrudzenia.
Chorej osoby nie należy poganiać przy jedzeniu, nie wolno podawać zbyt dużych pokarmu do ust.
Należy sprawdzać czy dokładnie jest wszystko przeżute i połknięte.
- Przy podawaniu pokarmu należy wykazać maksimum cierpliwości, nie można okazywać zdenerwowania i złości.
Osoba, która jest karmiona z pewnością czuje się bardzo niesprawna, a nerwy opiekuna tylko pogorszą jej samopoczucie i wpłyną na niezdarność ruchów.
Podawać jedzenie trzeba bardo ostrożnie, uważając by nie urazić chorego i nie oparzyć.
Widelec może być groźnym narzędziem jeśli zostanie włożony za głęboko do ust.
Trzeba uważać na zęby i na to, by nie doszło do zadławienia lub zachłyśnięcia.
- Nie wolno pod żadnym pozorem wlewać posiłków płynnych w usta chorej, leżącej osoby.
Jest to niedopuszczalne, gdy osoba ma problemy z przełykaniem.
Zawsze do posiłku trzeba przygotować coś do picia i posadzić chorego tak na łóżku, by jego głowa była wyżej niż reszta ciała.
Osoby obłożnie chore często odmawiają posiłków z różnych powodów.
- Nie należy ich pod żadnym pozorem karmić na siłę.
Warto spróbować poprawić jakość dań, ich wygląd i konsystencję
Na pewno wspaniałym dodatkiem, który poprawi apetyt podopiecznemu będzie po prostu uśmiech opiekuna i miłe słowa zachęty.
