W 1911 roku, podczas ceremonii wręczenia Nagród Nobla, Marie Curie była pierwszą kobietą, która otrzymała tę prestiżową nagrodę w dziedzinie chemii. Jednakże, co ciekawe, nie wszystko poszło gładko podczas tego wydarzenia. Przed ceremonią król Szwecji Gustaw V, który wręczał nagrody, popełnił zabawne faux pas.
Zgodnie z etykietą, król miał nie wypowiadać żadnych słów poza formalnymi zwrotami podczas wręczania nagród. Jednakże, tak poruszony osiągnięciami Madame Curie, król spontanicznie zwrócił się do niej, mówiąc: „Pani Curie, jakże miło Panią widzieć tutaj, to wielka chwila.” Marie Curie, zaskoczona, ale zachowująca stoicki spokój, po prostu podziękowała i przyjęła nagrodę.
To zdarzenie stało się później symbolem, jak wielkie wrażenie zrobiły naukowe osiągnięcia Marie Curie, a także przypomnieniem o ludzkich aspektach tak formalnych i uroczystych wydarzeń, jak wręczanie Nagród Nobla.
Pewnego razu, w czasie swojego pobytu w Cambridge, Isaac Newton miał znaleźć rozwiązanie problemu matematycznego, które nazwano „problemem Brigga”. Chodziło o to, aby odnaleźć wartość 𝜋 z niezwykłą precyzją. Newton, znany z tego, że zaniedbywał jedzenie i sen podczas pracy nad problemami matematycznymi, rzucił się w wir obliczeń, nie przestając nawet na posiłki.
Legendarnie, Newton tak pochłonął się pracą, że kiedy jego przyjaciel przyszedł zobaczyć, jak mu idzie, zastał go głęboko zamyślonego. Newton był tak zaskoczony widząc przyjaciela, że spytał: „Czy zjadłem obiad?” Wszystko wskazuje na to, że zapomniał, czy jadł, pomimo że przed nim stał niedotknięty talerz z jedzeniem.
Te kilka dni intensywnej pracy pozwoliło Newtonowi obliczyć 𝜋 z 15 miejscami po przecinku, co w tamtych czasach było olbrzymim osiągnięciem. To pokazuje nie tylko jego geniusz matematyczny, ale również, jak bardzo naukowcy czasem mogą być pochłonięci swoją pasją do tego stopnia, że zapominają o podstawowych potrzebach życiowych.
