150 tys. zł miasto przeznaczy na realizację programu zdrowotnego „Rehabilitacja i wspieranie aktywności ruchowej dla seniorów, mieszkańców miasta Częstochowy na lata 2013 – 2017”. Celem głównym programu jest zwiększenie komfortu życia osób po 65. roku życia z dysfunkcją narządu ruchu poprzez włączenie ich do programu rehabilitacji i zachęcenie do zwiększenia aktywności fizycznej. Szacuje się, że w tym roku programem może zostać objętych ok. 500 pacjentów. Do zabiegów zostaną zakwalifikowani mieszkańcy, którzy przekroczyli 65. rok życia i mają dolegliwości ze strony narządu ruchu. Badanie kwalifikacyjne przeprowadzi lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej na podstawie dokumentu potwierdzającego schorzenia narządów ruchu. Każdy z zakwalifikowanych pacjentów otrzyma łącznie 30 zabiegów dostosowanych do konkretnego problemu zdrowotnego, składających się z kinezyterapii i zabiegów fizykoterapii. Aby jednak skorzystać z programu trzeba mieć uk. 65 lat, mieć orzeczenie o niepełnosprawności i dokument potwierdzający schorzenia narządów ruchu. Zgłoszenia przyjmuje Wydział Zdrowia Urzędu Miasta. Niepełnosprawność jest jednym z poważniejszych zjawisk i problemów współczesnej cywilizacji. – Regularna aktywność fizyczna, taka jak chodzenie, jazda na rowerze, czy uprawianie różnych form sportu i rekreacji przynosi znaczące korzyści dla zdrowia. Może zmniejszyć ryzyko chorób układu krążenia (zawał serca, udar mózgu), otępienia, stanowić element prewencji wtórnej (zapobiega niepełnosprawności w chorobach układu nerwowego), czy pomóc kontrolować masę ciała – referuje autor programu prof. Józef Opara, specjalista neurologii i rehabilitacji, kierownik Zakładu Rehabilitacji Klinicznej Wydziału Fizjoterapii Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. Z przeprowadzonych badań wynika, że emeryci w większości przeznaczają czas wolny na pomoc w codziennych obowiązkach dzieciom i wnukom, na uprawianie działki, oglądanie telewizji, słuchanie radia, czytanie książek. Niestety u większości osób w starszym wieku obserwuje się wyraźny spadek aktywności fizycznej, która ogranicza się do codziennych czynności, takich jak: zakupy, gotowanie, sprzątanie, praca. – Tymczasem zachowanie wysokiej aktywności fizycznej w wieku starszym stanowi jeden z czynników prognozujących dłuższe trwanie życia, umożliwia ludziom starszym zachowanie autonomii i niezależności, a tym samym przyczynia się do poprawy jakości ich życia. Aktywność ruchowa pełni istotną rolę, tak jak prawidłowe odżywianie. Regularna aktywność ruchowa u osób starszych poprawia ogólne samopoczucie, polepszając ogólne zdrowie fizyczne i psychiczne. Pomaga zachować niezależny tryb życia, prowadząc do poprawy jakości życia – tłumaczy dalej prof. Opara.BM