Osobom, które wykonywały pracę w szczególnych warunkach przysługuje rekompensata za odebrane prawo do emerytur pomostowych.
Siedem lat temu osoby takie jak nauczyciele, kierowcy czy dziennikarze zostali pozbawieni prawa do emerytur pomostowych.
Niewiele z tych osób ma świadomość, że może ubiegać się o rekompensatę z tego tytułu w wysokości od 100 do 300 zł.
Do ubiegania się o rekompensatę z powodu utraty prawa do emerytury pomostowej upoważnia odpowiedni okres wykonywania zawodu w szczególnych warunkach.
Inna kwestia to odpowiedni i właściwie wypełniony wniosek do ZUS.
Należy wypełnić druk ZUS Rp-1E oraz koniecznie zaznaczyć w odpowiednim jego miejscu, przysługujące prawo do zwiększenia wysokości emerytury w ramach rekompensaty.
Rekompensata za odebrane prawo do emerytur pomostowych zależy od decyzji ZUS.
Niestety zasadniczą przeszkodą w realizacji starań o rekompensatę jest wypełnienie prawidłowe druku.
Słownictwo i sformułowania użyte w treści są napisane w języku zrozumiałym tylko dla ich autorów, którzy z pewnością są wieloletnimi specjalistami z dziedziny ubezpieczeń.
Osoby wypełniające druk nie są w stanie nawet zrozumieć, że uprawnia on do starania się o rekompensatę za odebrane im prawo do wcześniejszej emerytury.
Skutkuje to niezwykle małą ilością wniosków składanych przez poszkodowanych w ZUS.
- W Polsce istnieje od dawna problem świadczeń dla osób pracujących w warunkach szczególnych.
Jego rozwiązanie stało się, zdaniem związkowców, bardzo pilnym tematem.
Emerytura pomostowa przysługuje osobom, które w dniu złożenia wniosku o nią mają udokumentowane co najmniej 25 lat pracy ( mężczyźni), w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych.
Lata pracy muszą w części chociaż przypadać na okres do końca 1998 roku a w części po 2008 roku.
Rodzaj pracy musi być jednym z wymienionych w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku lub w załączniku nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.
Konieczne są zaświadczenia od pracodawców, że praca wykonywana była w warunkach szczególnych w odniesieniu do odpowiednich punktów załączników.
- Ustawa niejasno określa okres pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.
Nie jest w niej powiedziane dokładnie jaki ma być czas przepracowany do końca 1998 roku a jaka jego część po 2008 roku.
Do rekompensaty za utracone prawo do emerytury pomostowej mają prawo osoby urodzone po 31 grudnia 1948 roku.
Osoby te muszą być w stanie udokumentować 15 lat pracy w warunkach szczególnych do końca 2008 roku i nie skorzystały ze wcześniejszej emerytury.
- Rekompensata nie jest oddzielnym świadczeniem.
Kwota rekompensaty powiększa kapitał początkowy i wpływa w ten sposób na wysokość emerytury.
Kwota, o którą powiększona zostaje emerytura w związku z przyznaną rekompensatą jest naliczana indywidualnie każdemu ubezpieczonemu.
Wyliczenia zależne są głównie od długości stażu pracy.
Duża część odpowiedzialności za przydzielenie emerytury pomostowej spada na pracodawcę.
Spoczywa na nim obowiązek poinformowania pracownika o zgłoszeniu go do ZUS jako osoby wykonującej pracę w szczególnych warunkach.
- Pracodawca powinien prowadzić ewidencję takich osób, co wynika z postanowień ustawy o emeryturach pomostowych.
W razie niejasności pracownik zawsze może zasięgnąć wiedzy w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.
Można również skorzystać z pomocy na platformie elektronicznych usług ZUS.
Po założeniu profilu na platformie możliwe jest sprawdzenie okresów płacenia składek za pracę w warunkach szczególnych.
Niestety zdarza się, że zdania pracodawcy i pracownika w kwestii określenia szczególności warunków pracy są podzielone.
W takim wypadku spór rozstrzyga Państwowa Inspekcja Pracy.
