Roślina posiadająca ponad 700 gatunków, przyciągająca swoją wonią, która w zależności od gatunku może być lekko owocowa po anyżkową – mowa o szałwii. Ta popularna roślina jest chętnie wykorzystywana jako kuchenna przyprawa, ozdoba ogrodu oraz jako surowiec zielarski stosowany w medycynie. Czym szałwia zasłużyła sobie na swoją popularność?
Szałwia w medycynie
Szałwia lekarska (Salvia officinalis) stosowana jest w medycynie ze względu na jej działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Zawiera m.in. olejek eteryczny, taniny, flawonoidy, garbniki i wiele witamin (np. A, C, B).
Napary z suszonych liści lub gotowe preparaty zawierające wyciąg z szałwii są stosowane do płukania jamy ustnej przy dolegliwościach takich jak: zapalenie gardła i migdałków, owrzodzenia, choroby dziąseł i przyzębia, pleśniawki.
Szałwia dzięki zawartości fitoestrogenów i garbników hamuje wydzielanie potu, dlatego jest często wykorzystywana jako składnik preparatów na tzw. nocne poty po okresie przekwitania i nie tylko. Skutecznie niweluje nadmierne pocenie w upalne dni. Działanie takie wykazuje także herbata z szałwii.
Co więcej, szałwia lekarska usprawnia pracę mózgu poprzez pobudzenie krążenia. Może poprawiać pamięć, zdolność koncentracji, co może być w przyszłości wykorzystywane w leczeniu objawów choroby Alzheimera.
Bogata zawartość witamin i fitoestrogenów wspomaga ochronę organizmu przed działaniem wolnych rodników, co spowalnia starzenie się skóry.
Napar z szałwii lekarskiej wspomaga trawienie, pobudza wydzielanie soków żołądkowych i żółci oraz działa rozkurczająco w obrębie przewodu pokarmowego. Działanie to jest wykorzystywane w przypadku bólów brzucha po jedzeniu i wzdęć. Ponadto szałwia pobudza apetyt.
Inne możliwości wykorzystania szałwii
Kilka kropli olejku z szałwii można dodawać do wody wykorzystywanej następnie w domowych porządkach. Przemywane powierzchnie zostaną naturalnie zdezynfekowane, a pomieszczenia przepełnią się świeżością. Suszone liście szałwii mogą służyć do odstraszania moli.
Liście szałwii po ususzeniu nabierają intensywnego, gorzkawego smaku. Mogą być stosowane do przyprawiania dań mięsnych, zup, czy zapiekanek. Nie spożywa się natomiast surowych liści.
