Wydarzenia, których doświadczamy w dzieciństwie mogą mieć wpływ na całe nasze dorosłe życie. Co jednak robić, kiedy zamiast beztroskich wspomnień mamy traumatyczne przeżycia? Z pomocą może przyjść terapia.
Syndrom DDA
Syndrom DDA, czyli syndrom Dorosłego Dziecka Alkoholika jest określany jako zespół utrwalonych cech osobowości, a także schematów działania, które kształtują się u dziecka z powodu dorastania w rodzinie, w której był problem alkoholowy. Zaburzenia te powodują liczne problemy dotyczące relacji z innymi osobami oraz z samym sobą, ze swoimi emocjami. Mają one podłoże psychologiczne.
Terapia DDA
Aby pomóc ludziom z syndromem DDA w walce o normalne życie powstały specjalne terapie DDA. Jest to forma wsparcia i leczenia psychologicznego dorosłych obecnie osób, które jako dzieci wychowywały się w domu, w którym jedno lub dwoje rodziców miało problem z alkoholem. Osoby z syndromem DDA wychowywały się w ciężkich dla dziecka warunkach. Sytuacje, jakich doświadczały zmusiły je do wytworzenia w sobie cech i zachowań, które pomagały im przetrwać trudne chwile. Niestety wraz z upływem lat cechy te zaczęły stanowić poważne ograniczenia i przeszkody w normalnym funkcjonowaniu w dorosłym życiu.
Na terapie DDA powinny zdecydować się osoby, które mają problemy emocjonalne, np.:
- ciągłe poczucie niepokoju
- niskie poczucie własnej wartości
- poczucie pustki
- pesymizm
- odczuwanie wstydu
- problemy z koncentracją
- przekonanie o samowystarczalności
- wycofanie, unikanie ryzyka i samorozwoju
- niskie poczucie kompetencji
Problemy osób z syndromem DDA mogą dotyczyć również relacji z innymi ludźmi, np.:
- lęk przed wchodzeniem w związki
- lęk przed rodzicielstwem
- trudności w rozmawianiu o własnych emocjach
- trudności w komunikacji
- lęk przed wchodzeniem w relacje
- zbyt duże poczucie odpowiedzialności za działania innych ludzi
- problemy z rozwiązywaniem konfliktów
Jak wygląda Terapia DDA?
Terapia DDA może być prowadzona indywidualnie lub grupowo. Zazwyczaj trwa około 1-2 lata. Jej celem jest udzielenie wsparcia osobie z syndromem DDA. Terapeuta pomaga uporządkować oraz nazwać trudne przeżycia z dzieciństwa. Istotnym elementem jest także uświadomienie osobie borykającej się z syndromem DDA, że nie ponosi odpowiedzialności za to co wydarzyło się w jej domu rodzinnym.
Terapia DDA nie sprawi, że osoba z syndromem DDA nagle zapomni o wszystkich swoich złych wspomnieniach z dzieciństwa. Istnieją jednak badania, które pokazują, że leczenie daje wiele korzyści – powoduje wzrost poczucia sensu i satysfakcji z życia, pozwala kontrolować i rozumieć własne emocje, a także ma pozytywny wpływ na relacje z innymi ludźmi.
