Każda młoda para wstępując w związek małżeński wierzy, że spełni im się bajkowe życzenie – „…i żyli długo i szczęśliwie”.
Życie jednak weryfikuje siłę każdej więzi.
Wspólne mieszkanie, obowiązki i dzielenie się problemami są papierkiem lakmusowym prawdziwej miłości.
Najbardziej wartościowe i najdłużej trwające małżeństwa opierają się na przyjaźni i wzajemnym szacunku.
We współczesnym świecie, nerwowym i zapędzonym coraz mniej miejsca jest na miłość.
Tak wiele jest rozwodów, małżeństwa tak szybko się rozpadają.
Dlatego tym bardziej cenny jest widok starszych osób idących razem trzymając się za rękę, odnoszących się z troską i ciepłem do siebie.
Jak sprawić, by bajkowe życzenie -„… i żyli długo i szczęśliwie”, naprawdę spełniły się w życiu małżeńskiej pary?
Najlepszymi doradcami będą małżeństwa z wieloletnim stażem a najlepiej z takim ponad 50 letnim.
Takich par jest dzisiaj niewiele.
Starsze osoby chorują i odchodzą na zawsze.
Tak jest to ustawione w naturze, że częściej są to mężczyźni, dlatego wiele jest samotnych starszych pań.
Związki budowane kiedyś w innym, na pewno lepszym świecie, bo z priorytetem lepszych wartości, opierały się na czymś bardzo trwałym czym była przyjaźń i wzajemny szacunek.
Właśnie szacunek większość takich par wymienia na pierwszym miejscu, jako najmocniejszą podwalinę związku.
Dla osób po 80 – tce wspólnie przeżyte dziesiątki lat to z pewnością również wspólna droga przez bardzo ciężki okres wojennych trudów.
Takie doświadczenia powodują, że każdy człowiekowi zaczyna rozumieć co naprawdę jest ważne w życiu.
Również choroby, wychowywanie dzieci czy po prostu codzienne problemy potrafią zweryfikować wzajemne uczucia.
W takich momentach można przekonać się czy druga połowa jest prawdziwą szalupą ratunkową.
W każdym związku zdarzają się naturalnie lepsze i gorsze dni.
Różnice zdań są dobre, bo działają mobilizująco i kreatywnie.
I oczywiście najmilej się godzić przed końcem dnia.
Wzajemny szacunek jest gwarancją udanego i trwałego związku.
Osoby starsze, niedomagające zdrowotnie wymagają troskliwej opieki swoich małżonków, którzy również nie są w stanie oprzeć się upływowi czasu.
Takie choroby jak:
- Alzheimer,
- Parkinson,
- paraliż po udarowy
wymagają od współmałżonków wielkiego poświęcenia w opiece nad chorym bliskim.
Potrzebna jest również ogromna empatia i właśnie szacunek.
Jeśli wcześniej nie było go w związku to zdecydowanie trudniejsze będzie okazanie go chorej osobie.
Cierpliwość i szacunek w przypadku wyżej wymienionych chorób to podstawa.
Osoby starsze i chore potrafią zachowywać się w sposób irracjonalny.
W postępującej chorobie Alzheimera trzeba się liczyć nawet z atakami agresji, rozpaczy.
Dla małżonka seniora, który sam często niedomaga zdrowotnie, okazywanie zrozumienia i niesienie pomocy dla chorej drugiej połowy może być wyzwaniem trudnym do pokonania.
Sytuacje obrazujące powyższy problem często można zaobserwować w przychodniach rehabilitacyjnych.
Przychodzące tam pary seniorów w bardzo różny sposób odnoszą się do siebie.
Łatwo zauważyć jakie relacje między osobami były w ich wcześniejszym życiu po sposobie w jaki komunikują się.
Często zdani wyłącznie na siebie, ponieważ dzieci żyją własnym życiem, z wielkim trudem dźwigają ciężar codzienności.
Opiekując się chorą, starszą żoną czy mężem, zmęczeni i zbolali tracą cierpliwość i wykazują kompletny brak zrozumienia dla choroby współmałżonka.
Złoszczą się, krzyczą i czasami ubliżają nawet swojej drugiej połowie.
Powodem tego jest albo zmęczenie albo choroba, która może trawić również ich mózg albo po prostu właśnie brak szacunku do drugiego człowieka, głęboko zakorzeniony w ich psychice.
Na szczęście są również wspaniałe pary małżeńskie, które odnoszą się do siebie z niezwykłą, bo niespotykaną dzisiaj troską.
Pary takie promienieją po prostu miłością, bije od nich ciepło.
Po życzliwym sposobie rozmowy i miłych gestach można poznać od razu jak wielką wartością są dla siebie i jak wielkie uczucie ich łączy.
Długie i szczęśliwe życie razem to nie los na loterii, ale droga pełna wzajemnych kompromisów.
Umiejętność pójścia na kompromis wymaga szacunku dla drugiej osoby i jej poglądów, zachowań.
Szanuje się osobę, która sama siebie również szanuje.
Szanuje się przyjaciela.
Warto o tym wszystkim pamiętać bez względu na długość stażu małżeńskiego.
