Cukrzyca typu 1 dotyka najczęściej osób młodych, a jej objawy są intensywne, dlatego zwykle skłaniają do wizyty u lekarza. Inaczej jednak może być w przypadku cukrzycy typu 2, która często rozwija się latami pozostając niezauważona. Tymczasem odpowiednio wczesne rozpoznanie jest podstawą do dalszego, skutecznego leczenie. Jakie są pierwsze objawy cukrzycy typu drugiego i jakie badania wykonać, by sprawdzić skąd biorą się te dolegliwości?
Cukrzyca typu 2 – objawy
Cukrzyca typy 2, nazywana także cukrzycą insulinoniezależą, może rozwinąć się u osób w każdym wieku, jednak szczyt zachorowań przypada na wiek dojrzały. Istotą cukrzycy typu 2 jest rozwijająca się insulinooporność, czyli zmniejszona wrażliwość tkankowa na działanie insuliny. Odpowiednio wczesne rozpoznanie cukrzycy typu 2 daje możliwość leczenia przy pomocy odpowiedniej diety oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych. Im wcześniej zostanie wprowadzone leczenie, tym dłużej można odsuwać w czasie konieczność przyjmowania insuliny. Zatem warto wiedzieć, jakie są pierwsze objawy cukrzycy, co niestety nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Objawy cukrzycy mogą być błędnie przypisywane innym dolegliwościom, przez co chorzy na cukrzycę często późno udają się do lekarza.
Niemniej jednak, w pierwszej kolejności zwykle chorzy odczuwają zwiększone pragnienie (polidypsja). Wówczas pomimo częstego nawadniania, także w nocy, chorzy odczuwają niemal nieustanne pragnienie. Dzieje się tak, ponieważ organizm ,,próbuje” w ten sposób pozbyć się nadmiaru glukozy. Innym objawem jest częste oddawanie moczu (wielomocz), co ma związek z częstym piciem i oczyszczaniem organizmu. Jednym z pierwszych objawów cukrzycy jest także suchość w jamie ustnej, która nie mija pomimo częstego przyjmowania płynów.
Pomimo wysokiego poziomu glukozy w krwi i kojarzącej się z tym nadwadze, chorzy na cukrzycę mogą chudnąć pomimo wzmożonego apetytu. Dzieje się tak ponieważ węglowodany i tłuszcze nie są prawidłowo przetwarzane na energię i materiał budulcowy. Może dochodzić także do działania odwrotnego, gdy wysoki poziom insuliny wzmaga apetyt do tego stopnia, że chory przybiera na wadze.
Przed rozpoznaniem cukrzycy i podjęciem leczenia niekontrolowana choroba wpływa negatywnie na funkcje układu odpornościowego, przez co chorzy często borykają się z zakażeniami. Może dochodzić do infekcji układu moczowego, przeziębień, a także zakażeń wirusowych, bakteryjnych, czy grzybiczych. Wpływ cukrzycy na stan naczyń krwionośnych sprzyja osłabieniu kondycji skóry, która staje się słaba, szorstka i podatna na podrażnienia, a wszelkie rany i zadrapania znacznie wolniej się goją.
Jednym z pierwszych symptomów cukrzycy jest także stałe osłabienie. Chorzy czują się zmęczeni i niewyspani pomimo przespania kilkunastu godzin. Zdarza się, że dochodzi do trudności w skupieniu się, a chory najchętniej każdą wolną chwile spędzałby na odpoczynku. Osłabienie i senność nasilają się szczególnie po posiłku.
Objawem cukrzycy jest także pogorszenie wzroku, co wynika z osłabienia naczyń krwionośnych w gałce ocznej. Nieleczona cukrzyca kolejno prowadzi do poważniejszych powikłań, które również wynikają ze szkodliwego działania na naczynia krwionośne, co określa się jako retinopatia cukrzycowa. Może dochodzić do uszkodzenia naczyń i rozwoju chorób takich jak choroby serca i miażdżyca. Z kolei negatywny wpływ cukrzycy na układ nerwowy daje objawy takie jak bóle i skurcze mięśni, mrowienie kończyn, a nawet zanik czucia. Kolejnym, poważnym powikłaniem jest stopa cukrzycowa, która wynika zarówno z osłabienia układu nerwowego, jak i naczyń krwionośnych. W konsekwencji dochodzi do poważnych, trudno gojących się ran.
Cukrzyca – jakie badania wykonać?
Jak widać objawy cukrzycy nie są oczywiste i bardzo łatwo można pomylić je z innymi dolegliwościami lub w pierwszej kolejności zbagatelizować. Jeśli jednak odczuwamy jakiekolwiek z wymienionych symptomów, warto wykonać proste badania polegające na pomiarze poziomu glukozy w krwi na czczo. Kolejnym sposobem jest doustny test tolerancji glukozy (test OGTT, krzywa cukrowa). Badania te pozwalają na zdiagnozowanie cukrzycy, jednak nie określają na jaki typ cukrzycy cierpi Pacjent. W celu diagnozy cukrzycy typu 2 wykonuje się badanie stężenia peptydu C w krwi lub oznaczenie stężenia przeciwciał wytwarzanych przy cukrzycy typu 1.
