Krztusiec a COVID-19

Krztusiec objawia się silnym kaszlem, mogącym towarzyszyć choremu nawet kilka tygodni. W zakażeniu koronawirusem również może wystąpić kaszel, którego nasilenie narasta z każdym dniem, ale w przypadku choroby COVID-19 objaw ten może powodować duszności. Kolejną różnicą jest fakt pojawiania się gorączki u większości zakażonych wirusem SARS-CoV-2.
Koklusz (krztusiec), to ostra choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową. Drobnoustrój odpowiedzialny za rozwój choroby wytwarza toksyny przyczyniające się do martwicy nabłonka dróg oddechowych. Powyższy stan doprowadza do wydzielania gęstego śluzu, który powoduje trudności z oddychaniem. U osób dorosłych kaszel towarzyszący kokluszowi jest przewlekły i męczący, więc przy obecnym istnieniu pandemii COVID-19 łatwo pomylić jego przyczynę. Dla ułatwienia postawienia diagnozy ważny jest fakt, czy pacjent był szczepiony przeciw krztuścowi, jeśli był – mamy do czynienia z innym schorzeniem.
Rozpoznanie kokluszu u dorosłych sprawia więcej trudności niż u dzieci i wymaga wykonania testów, ponieważ przewlekły kaszel może być spowodowany chociażby nałogowym paleniem papierosów. Dla przyspieszenia rozpoznania warto wykonać wymaz z nosogardzieli, gdzie mogą bytować pałeczki krztuśca. Wymaz może zostać użyty do przeprowadzenia badania PCR lub do próby wyhodowania patogenu na określonym podłożu. W celu rozpoznania schorzenia można zbadać poziom przeciwciał we krwi.
Szczepienia ochronne
Grupą szczególnie zagrożoną wystąpieniem krztuśca są dzieci, które nie zostały jeszcze zaszczepione przeciw omawianej chorobie. Bakterie krztuśca mogą wywoływać zapalenie oskrzeli, które trudno wyleczyć, zapalenie płuc, drgawki, uszkodzenie mózgu, a nawet prowadzić do zgonu. W przypadku dorosłych osób, które zostały zaszczepione w dzieciństwie możemy mówić o stopniowym wygasaniu odporności, bowiem odporność poszczepienna nie zawsze utrzymuje się przez całe życie. Rekomenduje się, by szczepienia przeciwko krztuścowi powtarzać co 5-10 lat, tak samo jak szczepienia przeciwko tężcowi czy błonicy. W grupie ryzyka znajdują się zwłaszcza kobiety ciężarne oraz seniorzy, dlatego wśród tych osób warto rozważyć wykonanie powtórnego szczepienia. Zaaplikowanie pełnego cyklu wraz z dawkami przypominającymi powoduje, że odporność utrzymuje się przez 5–7 lat, natomiast przebycie krztuśca pozostawia kilkuletnią odporność, ale bywają przypadki powtórnych zachorowań.
Program Szczepień Ochronnych obejmuje podanie szczepionki przeciw krztuścowi w: 2, 3-4, 5-6 miesiącu życia oraz dawki uzupełniającej w 2 roku życia. Dawkę przypominającą podaje się w 6 oraz w 14 roku życia. Od 2017 roku istnieje zalecenie szczepienia przeciw krztuścowi osób w 19 roku życia.