Szukaj

Noworoczne tradycje

Noworoczne tradycje

Nowy Rok to również noworoczne tradycje. Dzisiejsze świętowanie Nowego Roku, to przede wszystkim wielka zabawa. W noc sylwestrową nie może zabraknąć szampana, tańców, sztucznych ogni i wzajemnych życzeń. Ludzie żegnają w ten sposób Stary Rok i jednocześnie witają Nowy. Kiedyś jednak obchody tego święta były zupełnie inne.

W Nowy Rok w domach nie mogło zabraknąć wody i ognia. Z tego względu ludzie starsi podtrzymywali całą noc żar w ognisku oraz donosili wodę ze studni. Miało to zapewnić dobrobyt i bogactwo na cały nowy rok. Ogień miał być również symbolem oczyszczenia oraz zapomnienia o starych kłopotach. Na stole musiał leżeć duży chleb, co miało  zapewniać, że nigdy go nie zabraknie. Gotowano także obfite i syte dania, co miało przestrzegać przed głodem i ubóstwem. Tego dnia gospodynie nie sprzątały w domach. Uważano, że zamiatanie mogłoby wymieść nadchodzące z Nowym Rokiem szczęście i dostatek. Nad ranem obmywano nogi w misce z zimną wodą. Na jej dno wrzucano monetę. Miało to dawać gwarancję bycia pięknym, bogatym i zdrowym przez cały rok.

Warto kultywować noworoczne tradycje

Noworocznym zwyczajem było również zakładanie przez niezamężne kobiety nowej części garderoby. Gwarantowało to powodzenie u mężczyzn. Pierwsze imię jakie panny usłyszą po północy miało być imieniem ich przyszłych mężów. Ważne było kto będzie pierwszym gościem w Nowym Roku. Wierzono, że jeśli będzie to kobieta to na domowników spadną nieszczęścia, jeśli mężczyzna to pewność powodzenia i pomyślności przez cały rok. Kobiety więc tego dnia zostawały w domach
i nikogo nie odwiedzały. W Nowy Rok życzenia składali kolędnicy. Chodzili od domu do domu życząc zdrowia oraz urodzajnych plonów. Po północy w domach otwierano okna i drzwi. Zapraszano w ten sposób Nowy Rok, a żegnano problemy i nieszczęścia, które towarzyszyły w poprzednim roku.

W dzisiejszych czasach, większość noworocznych tradycji nie jest kontynuowana. Zwykle Nowy Rok to czas na odpoczynek po hucznej zabawie poprzedniej nocy. Obrzędy, w które kiedyś wierzono dziś są zapomniane. Jedynie nieliczne osoby starsze podtrzymują te tradycje do dziś.