Oregano – tylko przyprawa?

Popularnymi europejskimi gatunkami handlowymi oregano są: Origanum vulgare hirtum czyli oregano greckie i Origanum onites czyli oregano tureckie. Polska nazwa dla Origanum to lebiodka. Origanum vulgare L., czyli lebiodka pospolita kwitnie od czerwca do września, można ją spotkać na skrajach lasów oraz na dobrze nasłonecznionych pagórkach. Oregano jest używane jako przyprawa kulinarna stosowana do wzbogacania smaku zup, sałatek, pizzy, pieczonych ziemniaków oraz ryb. Smak tej przyprawy dobrze komponuje się z majerankiem, bazylią i tymiankiem. Olejek z oregano dodawany jest do past do zębów, płynów do płukania ust, jak również do preparatów pielęgnujących włosy.
Ziele i olejek z lebiodki można podawać zwierzętom, którym brakuje łaknienia oraz tym, które cierpią na zaburzenia trawienne, takie jak wzdęcia czy biegunki. Czworonożni pupile oraz inne domowe zwierzęta mogą być kąpane w odwarze z ziela lebiodki w celu przyspieszenia gojenia ran, łagodzenia świądu.
W aptekach i sklepach zielarskich można nabyć ziele lebiodki pod postacią ziół do zaparzania, natomiast olejek ze wspominanego ziela znajdziemy w składzie maści przeciwbólowych. Jakie jest działanie wspomnianych ziół?
– zwalczanie infekcji pasożytniczych i grzybiczych dzięki zawartości karwakrolu i tymolu
– aktywność przeciwbakteryjna również wobec drobnoustrojów wykazujących oporność na antybiotyki
– zwiększanie wydzielania śliny
– usprawnianie procesu trawienia i wchłaniania składników pokarmowych
– przeciwdziałanie biegunkom, wzdęciom i nieżytom żołądka
– zapobieganie przechodzeniu do ustroju szkodliwych środków przemiany materii poprzez ich wiązanie w przewodzie pokarmowym
– wspomaganie leczenia chorób wątroby i dróg żółciowych
– intensyfikacja wydzielania śluzu w górnych drogach oddechowych
– rozkurczający wpływ na mięśnie gładkie oskrzeli
– łagodzenia stanów zapalnych jamy ustnej i gardła, osłabianie bólu zębów
– kojenie świądu skóry i przyspieszanie leczenia trudno gojących się ran
– przeciwdziałanie powstawaniu odleżyn
– nieznaczne zwiększenie ilości oddawanego moczu
– redukowanie napięcia nerwowego w niektórych zaburzeniach psychicznych
Związki fenolowe zawarte w zielu lebiodki wykazują aktywność antyoksydacyjną, czyli mają zdolność wymiatania wolnych rodników tlenowych oraz zapobiegania utlenianiu lipidów, co wpływa na zmniejszenie ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i chorób nowotworowych. Konieczne jest przeprowadzanie dalszych badań klinicznych, aby potwierdzić, iż podawanie preparatów z lebiodki istotnie mogłoby wpłynąć na obniżenie prawdopodobieństwa zachorowania na choroby cywilizacyjne.