Siniaki powstają najczęściej w wyniku uderzenia, upadku lub zbyt mocnego ucisku. Zdarza się jednak, że siniaki pojawiają się ciele, a my nie jesteśmy wstanie przypomnieć sobie momentu, w którym mogło dojść do urazu. Przyczyny samoistnego powstawania siniaków mogą mieć podłoże chorobowe. Jakie schorzenia i niedobory witaminowe mogą objawiać się częstym pojawianiu się siniaków?
Jak powstaje siniak?
W wyniku uszkodzenia tkanek pod wpływem urazu mechanicznego (uderzenie, upadek, ucisk) dochodzi do pęknięć drobnych naczyń krwionośnych. Krew wypełnia tkanki podskórne, wówczas obserwujemy ją jako czerwono-fioletowe odbarwienie, które z czasem zmienia barwę. Siniaki mogą być czerwone, ciemno-fioletowe, a nawet prawie czarne. Zwykle już po kilku dniach stają się jaśniejsze, żółte lub żółto-brązowawe.
Tuż po uderzeniu warto przykładać na siniaka zimne okłady, co obkurcza naczynia krwionośne i minimalizuje rozległość krwiaka oraz obrzęk, czy odczuwany ból. Kilka dni po uderzeniu można stosować maści na siniaki lub tym razem ciepłe okłady, które ułatwią wchłanianie się siniaka.
O jakich chorobach mogą świadczyć samoistne siniaki?
Jeśli siniaki powstają po mocnym urazie i znikają po upływie kilku, do kilkunastu dni w zależności od ich rozległości – nie ma powodu do obaw. Jeśli jednak siniaki pojawiają się często, na różnych częściach ciała bez wyraźnej przyczyny lub gdy długo się goją, wówczas może być to objaw poważnej choroby.
Jeśli siniaki pojawiają się często, należy zaobserwować, czy powstają całkowicie samoistnie, bez ucisku i uderzenia. Wówczas przyczyną może być poważna choroba, np.:
Białaczka – u chorych na białaczkę może dochodzić do częstych krwawień i siniaków, nawet bez urazu, co wynika z niedoboru płytek krwi. Chorzy mogą obserwować ponadto objawy takie jak: bladość, zmęczenie, nocne poty, stany podgorączkowe, obniżona odporność, powiększenie węzłów chłonnych.
Anemia – skłonność do siniaków u chorych na anemię wynika ze spadku stężenia komórek krwi, co zmniejsza krzepliwość i stanowi ryzyko częstych, łatwo powstających siniaków. Poza siniakami mogą wystąpić inne objawy, np.: bladość skóry, osłabienie, brak apetytu.
Chora wątroba – częste, samoistne siniaki mogą pojawiać się u osób cierpiących na marskość wątroby, czyli uszkodzenie miąższu wątrobowego. Dochodzi wówczas do częstych krwawień, np. z nosa, a także do powstawania siniaków. Mogą pojawiać się także charakterystyczne ,,pajączki” na dekolcie.
Chore nerki – często pojawiające się sińce mogą być wynikiem niewydolności nerek. Chory może cierpieć wówczas na nadciśnienie, a skóra przybiera blady odcień. Możliwy jest także świąd skóry, silne zmęczenie, brak apetytu i nudności.
Siniaki powstające po lekach i przez niedobory żywieniowe
Siniaki mogą pojawiać się na ciele u osób, które nieodpowiednio się odżywiają, w wyniku czego dochodzi do niedoborów związków wpływających na stan naczyń krwionośnych oraz krzepliwość krwi.
Szczególne znaczenie mają związki takie jak:
- Witamina C – wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, uszczelnia i zwiększa ich elastyczność;
- Witamina K – jest odpowiedzialna m.in. za procesy krzepnięcia krwi;
- Witamina PP – zwiększa szczelność naczyń krwionośnych zapobiegając wysiękom krwi;
- Rutyna – wpływa korzystnie na stan naczyń krwionośnych oraz wzmacnia działanie witaminy C.
Skłonność do częstego powstawania siniaków może wynikać także z długotrwałego stosowania innych leków, które mają wpływ na stan naczyń krwionośne i krzepliwość krwi. Leki, które mogą zwiększać częstotliwość powstawania siniaków to np.:
- Kwas acetylosalicylowy;
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
- Kortykosteroidy;
- Acenokumarol, warfaryna;
- Heparyna.
