Z upływem czasu i lat organizm człowieka zaczyna niedomagać i zmagać się z chorobami i dolegliwościami. Tak samo dzieje się ze wzrokiem. Wraz z wiekiem staje się on coraz słabszy i pogarsza się. Jest to proces nieunikniony. Jednak zaburzenia widzenia nie zawsze są niegroźne. Trzeba potrafić rozróżnić, kiedy ze wzrokiem dzieje się coś naprawdę złego. Zaćma – nazywana inaczej także kataraktą – należy do poważniejszych schorzeń, których nie wolno bagatelizować.
Rozpoznaj zaćmę w porę
Wbrew pozorom rozmyty obraz, pogorszenie wzroku czy wrażliwość na światło nie zawsze są skutkami upływającego czasu i pogarszającego się stanu zdrowia seniora. U osób starszych często diagnozuje się zaćmę, która jest często bagatelizowana i mylona ze zwykłymi wadami wzroku lub po prostu (w przypadku osób starszych) z pogorszeniem wzroku z powodu wieku. Najgłówniejszymi objawami katarakty są: nieostre, zamglone lub zaciemnione widzenie, widzenie podwójne, widzenie bledszych/wyblakłych kolorów, pogorszenie ostrości widzenia przedmiotów z bliska i z daleka, pojawianie się kolistej obwódki wokół źródeł światła, wysoka wrażliwość na światło, zaburzenia w ocenie odległości.
Rola opiekuna w procesie choroby jest ważna. Najważniejsze jest to, aby zauważył on pierwsze objawy choroby i namówił seniora na wizytę u okulisty. Osoby starsze często nie widzą żadnych niepokojących symptomów, a jeśli je dostrzegają, to nie zawsze biorą je na poważnie i odkładają wizytę u okulisty w nieskończoność.
Bardzo ważne jest to, na jakim poziomie rozwoju jest choroba. W późniejszych etapach senior może mieć duże problemy z widzeniem, więc potrzebne będzie wsparcie oraz pomoc w poruszaniu się po domu. Warto także zadbać o dobre oświetlenie w pomieszczeniu lub mieszkaniu, a także pozbyć się wszystkich niepotrzebnych przedmiotów i rzeczy, które podczas poruszania się będą przeszkodami.
Zaćma jest chorobą, która postępuje i jeśli nie będzie leczona, najczęściej operacyjnie, to może doprowadzić do ślepoty. Należy więc zrobić wszystko, aby senior udał się do lekarza, a następnie na operację. Jeśli nie chce tego zrobić, trzeba użyć wszystkich technik, które przekonają go do tego, że jest to jedyne właściwe i najlepsze wyjście z sytuacji.
