Trudności w leczeniu raka jelita grubego u seniorów

Rak jelita grubego (RJG) jest często diagnozowanym nowotworem u seniorów. Z uwagi na to, iż z roku na rok ludzi starszych przybywa, warto zastanowić się nad metodami wczesnego wykrywania powyższej choroby. Badanie obecności krwi utajonej w kale stwarza możliwość zdiagnozowania raka w stadium bezobjawowym, kiedy istnieje duże prawdopodobieństwo uzyskania zadowalających efektów leczenia. Zwykle starsi pacjenci przychodzą do lekarza, gdy pojawiają się krwawienia, bóle oraz spadek masy ciała. Wystąpienie wymienionych symptomów wskazuje na zaawansowaną, trudną do leczenia postać nowotworu. W celu zdiagnozowania RJG wykonuje się badanie endoskopowe dolnego odcinka przewodu pokarmowego, a czasem także badanie USG.
Leczenie
Rak jelita grubego powinien być usunięty za pomocą wycięcia guza oraz okalających go tkanek. U seniorów mamy do czynienia z wielochorobowością, czyli jednoczesnym występowaniem schorzeń układu sercowo-naczyniowego, oddechowego oraz takich chorób jak: cukrzyca, niewydolność nerek. Wspomniana wielochorobowość przyczynia się do zwiększonego prawdopodobieństwa zgonu w okresie pooperacyjnym. Alternatywną metodą leczenia jest odcinkowa resekcja jelita, która stwarza mniejsze ryzyko powikłań pooperacyjnych. Czasami jedyną możliwością terapii jest poprawa jakości życia pacjenta po wykonaniu paliatywnej resekcji jelita, której zadaniem jest ograniczenie bólu powodowanego przez ucisk rozrastającego się guza. Wybór zabiegu uzależniony jest więc, nie tylko od przewidywanego ryzyka powikłań i długości przeżycia po ingerencji chirurgicznej, ale także od oddziaływania przyjętego postępowania na jakość życia seniora. U ludzi powyżej 90 roku życia terapia może polegać na redukcji bólu przy zastosowaniu leczenia miejscowego tj. krioterapii czy laseroterapii, zamiast radykalnego usunięcia nowotworu.
Leczenie operacyjne w trybie pilnym
Pacjenci powyżej 70 roku życia często zgłaszają się do lekarza w momencie wystąpienia stanu zagrażającego życiu, czyli przedziurawienia jelita, niedrożności bądź krwotoku. Takie powikłania wymagają natychmiastowego leczenia chirurgicznego, ale z uwagi na zły stan ogólny spowodowany zaawansowanym RJG, u osób takich należy najpierw ustabilizować organizm. Seniorzy, u których doszło do przedziurawienia jelita nie mogą być poddani operacji, jeśli stwierdzono u nich zapalenie otrzewnej. U pacjentów z niedrożnym jelitem diagnozuje się odwodnienie co sprawia, że interwencja chirurga może być ryzykowna. U starszych ludzi mogą wystąpić trudności w rozpoznaniu powikłań RJG, ponieważ seniorzy wykazują obniżoną czułość na bodźce bólowe. Bóle brzucha w przypadku przedziurawienia jelita mogą być zdecydowanie mniej intensywne niż w przypadku młodszych pacjentów, natomiast gorączka może nie pojawić się wcale.
Przed przystąpieniem do operacji należy zwalczyć zakażenie przy użyciu antybiotyków, a także trzeba wyrównać niedobory elektrolitów i nawodnić organizm. Powyższe czynności służą zminimalizowaniu ryzyka powikłań, takich jak zakażenie ogólne, które może wywołać niewydolność układu oddechowego i krążeniowego. W celu odroczenia zabiegu w trybie pilnym, stosuje się u pacjentów tzw. stenty do jelita, które pozwalają na ustabilizowanie ogólnego stanu chorego, wyrównanie niedoborów żywieniowych i poprawę funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. Udokumentowano, że symptomy niedrożności mijają po upływie minimum 8 godzin, a czasem po 96 godzinach.