Zwyrodnienie stawu biodrowego może rozwinąć się między innymi na skutek czynników mechanicznych działających miejscowo (np. otyłość), infekcji prowadzących do stanów zapalnych, bądź jako długofalowe następstwo złamań powstałych wskutek urazów. Nie powinno się bagatelizować nawet niewielkich stłuczeń w obrębie stawu biodrowego, gdy takie urazy mogą spowodować zmiany patologiczne dotykające chrząstki stawowej, co przekłada się na stopniowy rozwój procesów zwyrodnieniowych.
Choroba zwyrodnieniowa stawu powstaje na podłożu zmian zapalnych niszczących chrząstkę oraz struktury okołostawowe, takie jak ścięgna i więzadła. Ubytek grubości chrząstki stawowej przyczynia się do odczuwania przez pacjenta bólu, z uwagi na bogate unerwienie warstwy podchrzęstnej. W rezultacie rozwijającego się stanu patologicznego błona maziowa znajdująca się wewnątrz stawu wytwarza duże ilości płynu, w którym zawarte są związki prozapalne (tj. aktywujące kaskadę procesów zapalnych).
Jakie są objawy zwyrodnienia stawu?
Głównym symptomem jest silny ból w okolicy stawu biodrowego mogący promieniować do kolana. Ból nasila się podczas aktywności fizycznej i słabnie po odpoczynku. Charakterystyczna jest także poranna sztywność stawu mogąca trwać nawet pół godziny. Sztywność może pojawić się po okresach dłuższego bezruchu, co uniemożliwia spontaniczne rozpoczęcie poruszania się.
Omawiane schorzenie może przyczynić się do wyraźnie odczuwalnej różnicy w długości kończyn, bowiem zaawansowane zmiany patologiczne w obrębie stawu biodrowego skutkują rzeczywistym skróceniem kończyny. Procesy zwyrodnieniowe prowadzą także do wykształcenia nieprawidłowego wzorca chodu, czyli mimowolnego odciążania chorej kończyny, co jest zauważalne jako utykanie. Wspomniane zmiany predysponują do wystąpienia trudności w realizacji codziennych czynności, takich jak choćby zakładanie obuwia czy skarpet.
Jakie metody leczenia oferuje współczesna medycyna?
Z uwagi na brak leczenia przyczynowego terapia opiera się na zminimalizowaniu dolegliwości bólowych i spowolnieniu progresji choroby. Terapia farmakologiczna polega na przyjmowaniu leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych i rozluźniających układ mięśniowy. Takie działania można połączyć z rozciągającymi i wzmacniającymi ćwiczeniami fizycznymi, które pomagają zwiększyć zakres ruchu oraz zachować możliwie jak największą elastyczność i stabilność stawu. Nowoczesne terapie stosowane przez ortopedów pozwalają na przesunięcie w czasie konieczności implantacji sztucznego stawu biodrowego:
– Iniekcje dostawowe kwasu hialuronowego – preparat wpływa na zmniejszenie tarcia między powierzchniami chrząstki stawowej, co spowalnia jej zużywanie się.
– Iniekcje dostawowe osocza bogatopłytkowego – użycie preparatu otrzymanego na bazie krwi pacjenta, zapobiega wystąpieniu reakcji alergicznych i innych niepożądanych skutków ubocznych.
– Iniekcje dostawowe sterydu, tzw. blokada stawu – metoda stosowana jedynie u osób odczuwających wyjątkowo silny ból i przygotowujących się do zabiegu endoprotezoplastyki.
– Innowacyjna terapia komórkami macierzystymi wyizolowanymi ze szpiku kostnego lub tkanki tłuszczowej pacjenta. Komórki macierzyste to niedojrzałe komórki ludzkiego organizmu, które mają zdolność do podziału i różnicowania się w wyspecjalizowane komórki np. mięśniowe czy kostne. Ich podanie pozwala na regenerację uszkodzonych stawów.
