Czerwona koniczyna to chwast często zajmujący większość trawnika przed domem – przyciąga pszczoły i szybko się rozrasta. Nie każdy wie, jak szerokie zastosowanie w lecznictwie wykazuje ta powszechnie występująca roślina. Jak działa koniczyna i kto powinien stosować preparaty zawierające jej wyciągi?
Właściwości czerwonej koniczyny
Czerwona koniczyna należy do rodziny bobowatych i występuje praktycznie na wszystkich łąkach, terenach leśnych, czy przydomowych trawnikach. Choć łodygi, kwiaty i liście nie osiągają dużych rozmiarów, to już sam korzeń koniczyny potrafi dorastać nawet do 1,5 metra w głąb gruntu. Każda część rośliny odznacza się zawartością składników, które mają istotne znaczenie dla zdrowia, a są to m.in.:
- izoflawony,
- fenolokwasy,
- fitosterole,
- saponiny,
- karoten,
- garbniki,
- witamina C,
- magnez,
- żelazo,
Jednym z najdokładniej przeanalizowanych działań koniczyny jest jej korzystny wpływ na kobiety w okresie menopauzy. Stosowanie ekstraktów koniczyny zmniejsza charakterystyczne objawy klimakterium, takie jak uderzenia gorąca, potliwość, osłabienie, spadek libido, czy problemy z koncentracją. Działanie takie wynika głównie z zawartości izoflawonów, które są naturalnymi fitoestrogenami działającymi korzystnie w przypadku zaburzeń hormonalnych. Uważa się, że koniczyna wzmacnia także włosy, zapobiegając łysieniu wynikającemu ze zmian hormonalnych.
Wewnętrzne stosowanie koniczyny wpływa korzystnie na układ trawienny, ponieważ reguluje wypróżnianie i poprawia apetyt. Ponadto, uważa się, że czerwona koniczyna wykazuje:
- działanie przeciwzapalne;
- właściwości przeciwutleniające;
- działanie wzmacniające naczynia krwionośne;
- działanie lekko obniżające ciśnienie – m.in. ze względu na właściwości lekko moczopędne;
- zmniejszające poziom cholesterolu;
- właściwości antyseptyczne;
- uspokajająco i przeciwdepresyjnie;
- przeciwbólowe (ze względu na zawartość fenolokwasów).