Szukaj

Prawa pacjenta, to również prawa seniora część II

Prawa pacjenta, to również prawa seniora część II

Prawo pacjenta do informacji

Każdy pacjent ma prawo do uzyskania wszelkich informacji od osoby wykonującej zawód medyczny, które dotyczą przede wszystkim stanu jego zdrowia. Powyższe uprawnienie obejmuje także:

  • rozpoznanie;
  • proponowane oraz możliwe metody diagnostyczne i lecznicze;
  • następstwa dotyczące zastosowania lub zaniechania w/w, które jednocześnie są możliwe do przewidzenia;
  • wyniki leczenia;

Wskazać przy tym należy, że informacje te powinny być udzielane przez osobę w zakresie udzielanych przez nią świadczeń zdrowotnych oraz zgodne z posiadanymi przez nią uprawnieniami. Dotyczy to m.in. lekarza (pielęgniarki/położnej) prowadzącego, czyli osoby która bezpośrednio sprawuje nadzór nad naszym stanem zdrowia.

Pacjent ma również prawo do wyrażenia zgody na udzielenia powyżej wymienionych informacji innym osobom. Może również żądać nie udzielania takich informacji. Ponadto pacjent, który uzyska od osoby wykonującej zawód medyczny określone informacje, może przedstawić swoje zdanie w tym zakresie. Lekarz (pielęgniarka/położna) zobowiązany jest do odpowiednio wcześniejszego informowania pacjenta o zamiarze odstąpienia od leczenia, jak również wskazania możliwości uzyskania świadczenia zdrowotnego u innego lekarza czy też podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych (przychodnia, szpital).

Warto zwrócić również uwagę na fakt, w którym każdy z nas może zwrócić się o udzielenie informacji o rodzaju i zakresie świadczeń zdrowotnych, udzielanych przez podmiot leczniczy. Powyższe dotyczy również profilaktycznych programach zdrowotnych, które są finansowane ze środków publicznych i realizowane przez dany podmiot.

Prawo do zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych

Każda osoba będąca pacjentem lub jej przedstawiciel ustawowy, czy też opiekun faktyczny, zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 roku – Prawo farmaceutyczne, ma prawo zgłaszania:

  • osobom, które wykonują zawód medyczny (m.in. lekarzom, pielęgniarkom/położnym),
  • Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych;
  • podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu (dotyczy produktów posiadających zezwolenia umożliwiający ich występowanie na rynku gospodarczym)

wszelkich informacji dotyczących niepożądanych działań konkretnego produktu leczniczego. Pozwoli to przede wszystkim na wstrzymaniu produkcji danej substancji/leku, a następnie na uniknięciu, jak również zapobiegnięciu wystąpienia dalszych konsekwencji medycznych. Jest to zarówno nasze prawo, jak i obowiązek.