Choroby pasożytnicze zdarzają się niezwykle często. Choć wydaje się, że przy odpowiedniej higienie nie ma problemu, tak naprawdę do zakażenia może dojść praktycznie wszędzie. Każdy słyszał o tasiemcu – czym jest choroba wywoływana przez tego pasożyta, jakie są objawy i jak się leczyć?
Tasiemiec nieuzbrojony i uzbrojony – jaka jest różnica i jak dochodzi do zakażenia?
Tasiemiec kształtem zbliżony jest do spłaszczonej, długiej glisty. Pasożyt należący do płazińców w zależności od źródła zakażenia oraz od różnić w wyglądzie określany jest jako uzbrojony lub nieuzbrojony. Cykl rozwoju tasiemca odbywa się dzięki ludziom oraz zwierzętom. W pierwszej kolejności jaja pasożytów złożone przez dojrzałego tasiemca wydalone są wraz z kałem. Gdy zwierzęta zjedzą pokarm lub wypiją wodę z jajami dochodzi do rozwoju larw. Te z kolei lokalizują się w mięśniach zwierząt. Zjedzenie skażonego mięsa powoduje, że w organizmie zagnieżdża się tasiemiec skłonny do przeżycia kilkadziesiąt lat.
Tasiemiec uzbrojony – można się nim zarazić spożywając surowe lub niedogotowane mięso wieprzowe lub dziczyznę. Pasożyt posiada przyssawki, które umożliwiają mu przyleganie do ścian jelit. Dorosły osobnik osiąga długość 2-3 metrów, a jego jaja mogą występować w wielu narządach ciała, a także w oku, mózgu, czy mięśniach, wywołując tzw. wągrzycę i stwarzając zagrożenie dla zdrowia i życia.
Tasiemiec nieuzbrojony – dorosły osobnik może osiągnąć długość nawet 10 metrów, a do zakażenia dochodzi po spożyciu nieodpowiednio przygotowanego mięsa wołowego. Larwy zasiedlają się w ludzkich jelitach.
Warto pamiętać, że nie tylko surowe mięso może zawierać tasiemca, ponieważ do jego unieszkodliwienia potrzebna jest temperatura ok. 50 stopni, dlatego należy odpowiednio długo gotować, smażyć, czy piec zarówno wołowinę, jak i wieprzowinę.
Zakażenie tasiemcem – objawy
Tasiemczycę można nazwać podstępną chorobą, ponieważ bardzo często nawet przez kilka lat nie daje żadnych dolegliwości. Gdy tasiemiec się rozwinie może dochodzić do objawów takich jak:
- osłabienie;
- niedokrwistość;
- zaburzenia neurologiczne;
- bóle i zawroty głowy;
- bóle brzucha, nudności, wymioty;
- zaparcia lub biegunka;
- brak apetytu;
- spadek wagi ciała;
- w przypadku wągrzycy dolegliwości ze strony narządu, w którym znajdują się larwy.
Jak wygląda leczenie tasiemczycy?
W przypadku podejrzenia tasiemczycy konieczne jest seryjne powtarzanie badania kału, co zwiększy prawdopodobieństwo wykrycia zakażenia. Zwykle lekarz przepisuje doustne środki przeciwpasożytnicze, jednak leczenie często jest długotrwałe i wymaga powtarzania badań. W skrajnych, bardzo rzadkich przypadkach przeprowadza się chirurgiczne usuwanie pasożytów, głównie gdy są zlokalizowane poza jelitami.
