Szukaj

Zalecenia żywieniowe dla seniorów po zawale mięśnia sercowego

Zalecenia żywieniowe dla seniorów po zawale mięśnia sercowego

Czym jest zawał?
Zawałem serca nazywamy powstanie martwicy mięśnia sercowego. Na początku dochodzi do niedokrwienia, które doprowadza do obumarcia tkanki mięśniowej w niedokrwionym narządzie. Przyczyną zaczopowania tętnicy wieńcowej i odcięcia dostępu tlenu do serca jest pęknięcie blaszki miażdżycowej, co w konsekwencji wywołuje blokadę w dopływie krwi do mięśnia sercowego.
Za powstawanie blaszek miażdżycowych i zwężenie światła naczyń krwionośnych odpowiedzialna jest choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca.
Jakie są czynniki ryzyka zawału?
– palenie papierosów
– nadciśnienie tętnicze
– wysoki poziom cholesterolu
– nadwaga, otyłość
– predyspozycje genetyczne
Jeśli po przebyciu pierwszego zawału serca pacjent nie zmieni trybu życia, może wystąpić u niego kolejny zawał – jeszcze groźniejszy w skutkach. Wniosek jest następujący – należy regularnie badać poziom cholesterolu, mierzyć ciśnienie i poziom cukru u osób w podeszłym wieku.
Ćwiczenia fizyczne można rozpocząć już w trakcie hospitalizacji, korzystając z pomocy rehabilitanta. Po wyjściu ze szpitala trzeba kontynuować treningi i stopniowo zwiększać ich intensywność. Dobrą formą aktywności fizycznej dla osoby po przebytym zawale są spacery, jazda na rowerze, pływanie. Trzeba obserwować reakcje swojego ciała na wysiłek, gdyż zbyt intensywne ćwiczenia prowadzą do ucisku w klatce piersiowej. Konieczne jest zwrócenie uwagi na odpowiednią ilość snu na dobę, czyli minimum 6-7 godzin.
Leki należy przyjmować o ustalonych porach, najlepiej po posiłku, aby medykamenty nie podrażniały żołądka. Pacjent nie może sam przerywać kuracji.
W przypadku osób z nadwagą istotna jest dieta redukująca masę ciała o maksymalnie 1-2 kilogramy miesięcznie, aby nie pozbawić organizmu składników odżywczych.
Dieta po zawale
Wskazana jest dieta lekkostrawna i niskocholesterolowa z ograniczeniem produktów wzdymających. Dania powinny być gotowane lub pieczone w folii. Wszelkie smażone i duszone na tłuszczu posiłki trzeba wyeliminować z jadłospisu. Posiłki mają być małe objętościowo, aby niepotrzebnie nie utrudniały oddychania i nie stanowiły obciążenia dla serca. Jeść powinno się 5-6 razy na dobę. Cukier i sól to produkty, których spożycie winno być marginalne.
Tłuszcze
Należy wyeliminować z jadłospisu tłuste mięsa, podroby, wędliny, kiełbasy oraz tłuste sery i śmietanę. Produkty te zawierają nasycone kwasy tłuszczowe i kwasy tłuszczowe trans, które negatywnie wpływają na organizm.
Zalecane jest:
– chude mięso, czyli kurczak, indyk, królik, cielęcina
– co najmniej 2 razy w tygodniu tłuste ryby morskie np. makrela, tuńczyk
– chude mleko i produkty fermentowane czyli kefir, jogurt naturalny, twaróg, maślanka
Węglowodany
Podstawą diety winy być węglowodany złożone o niskim indeksie glikemicznym zawarte w pieczywie pełnoziarnistym, grubych kaszach, brązowym ryżu, makaronach razowych, płatkach owsianych. Wszystkie wymienione produkty są źródłem błonnika pokarmowego nierozpuszczalnego w wodzie, który poprawia pracę jelit i wspomaga walkę z nadwagą.
Białko
Istotne jest wybieranie chudego mięsa i chudych produktów mlecznych, przez wzgląd na niższą zawartość cholesterolu. Mleko i chudy nabiał, to źródło wapnia i witaminy D, czyli tych składników, które przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania układu krwionośnego. Soja i nasiona roślin strączkowych bogate są w białko pochodzenia roślinnego, ale ze względu na ich wzdymające właściwości, należy je wprowadzać ostrożnie do jadłospisu.
Witaminy
Należy tak komponować jadłospis, aby warzywa znalazły się w każdym posiłku. Owoce należy zjadać w ilości 2 porcji na dobę, ze względu na zawartość w nich fruktozy, która podnosi poziom trójglicerydów w surowicy krwi oraz skutkuje odkładaniem się tłuszczu w komórkach wątroby.