Starość – nie radość? Wielu tak twierdzi, lecz często są to osoby młode, które o starości jeszcze niewiele wiedzą lub ci, którzy przez lata zdążyli negatywnie nastawić się do tego okresu życia. Psychologowie nie mają jednak wątpliwości, że starość może być piękna! Oczywiście, potrzeba do tego kilku czynników, spośród których zdrowie wydaje się najistotniejsze, ale nie da się ukryć, że zdrowie jest warunkiem szczęścia także na każdym innym etapie życia. Odpowiednie nastawienie do starości, zachowanie pewności siebie i wykreowanie dobrego pomysłu na to, jak spędzić emeryturę to elementy bezsprzecznie pomagające w udanym rozpoczęciu jesieni życia. Do jej optymistycznego powitania powinny zachęcić także aspekty, które są w niej najbardziej pozytywne. O czym mowa?
Czas. Tak, na emeryturze wreszcie ma się czas! Czas na poświęcanie się temu, co zawsze chciało się robić, ale… nie miało się na to czasu. Brzmi banalnie, lecz dokładnie tak to wygląda – wreszcie można się wysypiać, odpoczywać do woli, oddawać się pasjom, spotykać się ze znajomymi czy nawet uczyć się tego, czego nie zdążyło się nauczyć za młodu. Oczywiście, większą ilość czasu docenia się głównie na początku. Niektórzy po kilku latach emerytury nawet narzekają na nadmiar wolnego czasu. Wystarczy jednak zadbać o posiadanie wciągającego hobby i utrzymanie kontaktów towarzyskich, a każdy dzień uda się radośnie wypełnić przyjemnymi zajęciami. Wreszcie można też poświęcić się rodzinie. Może to być szczególnie cenne dla tych, którzy przez lata byli zapracowani i czują, że wiele stracili, nie mając czasu dla bliskich.
Doświadczenie. Człowiek z każdym rokiem nabiera doświadczenia, a to buduje jego mądrość życiową. Samo doświadczenie dodaje estymy, podnosi wartość człowieka w oczach innych – tych, którzy mają świadomość przebywania w towarzystwie osoby o bogatszej przeszłości. Dla seniora jego doświadczenie powinno być też powodem do dumy, świadectwem tego, w jak wielu sytuacjach poradził sobie z życiowymi wyzwaniami. Doświadczeniem można się również dzielić, pozwalając innym czerpać z tego, czego samemu nauczyło się na przestrzeni życia.
Mądrość życiowa. Dzięki swojemu doświadczeniu, seniorzy potrafią lepiej od młodszych odróżniać dobro od zła, sprawy istotne od błahostek, a to pomaga im racjonalniej spoglądać na świat. Życiowa mądrość pozwala trzeźwo podchodzić do wielu sytuacji, obiektywnie oceniać ludzi i zdarzenia, być bardziej sprawiedliwym, bardziej szczerym i przede wszystkim – świadomym. W ten sposób nie tylko można celniej doradzać innym, ale przede wszystkim, spokojniej podejmować decyzje i korzystniej działać na rzecz samego siebie. Mądrość życiowa to także rozumienie, kiedy warto bardziej się starać, a co niewarte jest naszego czasu i zaangażowania. Życie z taką widzą naprawdę jest spokojniejsze i szczęśliwsze.
Spełnienie. Niestety, nie dotyczy ono wszystkich seniorów, a już na pewno nie wszystkich w jednakowym stopniu. Niektórym udało się przeżyć życie tak, jak tego pragnęli i ci mogą odetchnąć z ulgą. Inni spełnili przynajmniej część swoich założeń. Jeszcze inna grupa nadal dąży do celu, ale ogólnie uważa swoje życie za udane. Wszystkie te osoby mają już mniejsze „parcie” na osiąganie sukcesów i do wszystkiego w życiu mogą podejść dużo spokojniej, bez spinania się i stresowania. Daje to niezwykły komfort psychiczny i z pewnością pomaga w optymistycznym nastawieniu do życia. Niestety, nie wszyscy mieli takie szczęście. Osoby, które wciąż czują się niespełnione, w jesieni życia mają jednak okazję, by nadal motywować się do działania i dążyć do spełnienia. W takich okolicznościach szczególnie warto zapomnieć o niepowodzeniach, a nastawić się na wyznaczanie i osiąganie celów. A jeśli te są niemożliwe, warto je zmodyfikować i skupić się na kolejnych.
