W dniu dzisiejszym wspaniała polska aktorka Danuta Szaflarska obchodzi 102 urodziny.
Urodziła się we wsi Kosarzyska, w rodzinie nauczycieli i już w wieku nastolatki czuła się pewnie na scenie, choć wtedy nie marzyła jeszcze o karierze aktorskiej. Jej marzeniem były studia lekarskie, niestety zbyt kosztowne dla budżetu jej rodziny. Dwa lata spędziła studiując w Krakowie w szkole handlowej, jednak przypadek zdecydował o tym, że została w końcu aktorką.
W czasie choroby, gdy leżała chora na tyfus, odwiedzili ją koledzy i namówili, by zdawała do Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w stolicy. Tak też zrobiła i ku wielkiemu zaskoczeniu została przyjęta na uczelnię. W komisji rekrutacyjnej zasiadały takie sławy ówczesnego, polskiego teatru, jak Schiller, Zelwerowicz czy Wysocka.
Dzisiaj jest wyjątkowy dzień dla polskiej kultury – nestorka i wielka gwiazda polskiej sceny teatralnej i filmowej, Danuta Szaflarska obchodzi 102 urodziny.
Jej debiut miał miejsce w 1939 roku, gdy wystąpiła w Teatrze na Pohulance w Wilnie.
Wojna nie przerwała jej kariery, występowała w teatrach konspiracyjnych. W czasie wojny Danuta Szaflarska udzielała się czynnie jako łączniczka w Powstaniu i nieraz narażała swoje życie. Miała już wtedy męża, sławnego muzyka Jana Ekiera i małą córeczkę.
Po wojnie występowała w Teatrze Starym w Krakowie, Teatrze Kameralnym w Łodzi i w stołecznych teatrach, takich jak Współczesny, Narodowy oraz Dramatyczny.
Wspaniała aktorka brała udział również w filmach. Jej ekranowym debiutem były uwielbiane przez starych Warszawiaków „Zakazane piosenki”, ale zdecydowanie postać, którą wykreowała w filmie „Skarb” przyniosła jej największą popularność na długie lata. Reżyserem obu filmów był Leon Buczkowski, który odkrył ją, gdy grała w warszawskim teatrze. Partnerem filmowym Danuty Szaflarskiej był wielki, ówczesny amant filmowy Jerzy Duszyński, mąż innej wspaniałej polskiej aktorki Hanki Bielickiej.
W 1946 roku zdjęcie Danuty Szaflarskiej zdobiło pierwszą stronę, pierwszego numeru dwutygodnika film, jednak jej postać filmowa ze „Skarbu” nie przypadła niestety do gustu ówczesnej władzy, ponieważ, jak twierdzili, była zbyt piękna jak na socrealistyczną robotnicę. Przygarnął ją teatr i tam święciła swoje aktorskie tryumfy.
Jej małżeństwo i kolejne nie przetrwały jej poświęcenia aktorstwu.
Na wielki ekran wróciła dopiero w 1982 roku w filmie „Dolina Issy” Tadeusza Konwickiego.
Jej głos niejednokrotnie można było usłyszeć w dubbingu wielu filmów. Mogliśmy ją podziwiać ostatnio w adaptacji sztuki Doroty Masłowskiej „Między nami dobrze jest” w reżyserii Grzegorza Jarzyny oraz w węgierskim filmie „Mama i inne cudaki z naszej rodziny”. Za role w filmie i spektaklu Doroty Kędzierzawskiej „Nic” i „ Diabły, diabły” została nagrodzona Złotymi Lwami na festiwalu w Gdyni.
Danuta Szaflarska dopiero niedawno zapowiedziała koniec swojej kariery aktorskiej.
Pani Danucie życzymy dużo zdrowia i pogody ducha na kolejne 100 lat !
