Hipoterapia to ukierunkowane działanie terapeutyczne, mające służyć poprawie funkcjonowania człowieka w sferze fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i społecznej, podczas którego specjalnie przygotowany koń stanowi integralną część procesu terapeutycznego. Hipoterapia daje możliwości niespotykane w innych metodach rehabilitacyjnych.
Na koniu można przełamać lęki, uczyć się oswajania i zaprzyjaźnienie się z koniem. Hipoterapia jest rehabilitacją leczniczą, a to oznacza, że powinna być prowadzona przez wyszkolonego terapeutę. O tym czy dziecko powinno siadać na koniu powinien decydować lekarz. Powab konia i jego moc terapeutyczna tkwi w jego sposobie poruszania się i charakterze. Ten ruch konia uaktywnia poszczególne partie mięśni jeźdźca. Odpowiedni koń do hipoterapii powinien być niewysoki, najlepszy jest do 140 cm w kłębie i wiek w granicach 5 lat. Kontakt z koniem silnie wpływa na wszystkie zmysły. Koń intensywnie pachnie, dostarcza różnorodnych wrażeń dotykowych: ma gładkie nozdrza, miękką sierść, szorstki ogon i grzywę. Karmienie i pojenie konia, czyszczenie i nakładanie oporządzenia powoduje silną więź między koniem a człowiekiem. Hipoterapia może mieć szczególnie zbawienny wpływ i skuteczność w terapiach z dziećmi. Są to prawdy powszechnie znane, ale powtarzam je, że miałem okazję być świadkiem i obserwatorem rezultatów takiej terapii. Sam jestem miłośnikiem koni, a widok reakcji dzieci na kontakt z nimi może nie jednemu obserwatorowi dostarczyć niezapomnianych przeżyć. Kontakt z naturą nie zastąpi żadnych ćwiczeń z martwymi przyrządami terapeutycznymi w zamkniętym pomieszczeniu.
Zdjęcie Ireneusz Respondek – Uśmiech Ani jest najlepszym dowodem radości i efektów jakie daje hipoterapia.
