Żywienie w chorobie wrzodowej

Choroba wrzodowa polega na tworzeniu się ubytków błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego (najczęściej żołądka i dwunastnicy) sięgających do warstwy mięśniowej. Schorzenie ma charakter przewlekły, gdyż okresy remisji przeplatają się z nawrotami choroby. Jako najczęstszą przyczynę powstania wrzodu trawiennego wymienia się zakażenie H. pylori i częste stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
Pacjenci cierpiący na chorobę wrzodową powinni przestrzegać zasad specjalnej diety, aby nie dopuścić do zaostrzenia schorzenia. Zasady odżywiania u osób chorych polegają na doborze produktów, które nie zalegają długo w żołądku, są łatwo wchłanianie z przewodu pokarmowego i nie powodują nadmiernego wydzielania soku żołądkowego.
Tłuszcze
Osoby z chorobą wrzodową muszą unikać tłustego mięsa, gdyż nadmiar tłuszczu wpływa na spowolnienie opróżniania żołądka, co wywołuje objawy niestrawności. Istotne w jadłospisie są produkty zawierające niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe NNKT posiadające zdolność do niszczenia Helicobacter pylori. NNKT przenikają do wnętrza błony komórki bakteryjnej przez co zwiększają jej płynność, a to ułatwia wniknięcie leków do organizmu drobnoustroju. Powyższe działanie wykazują kwasy nienasycone omega 3 zawarte w tłustych rybach morskich (łosoś, makrela, halibut, pstrąg, dorsz, śledź, tuńczyk, sardynka) oraz w olejach roślinnych (rzepakowy, lniany, palmowy, kukurydziany). Kwasy omega 6 również potrafią zaburzać integralność błony komórkowej H. pylori. Odnajdziemy je w olejach roślinnych: kukurydzianym, słonecznikowym, rzepakowym, arachidowym, sojowym, kokosowym, rzepakowym oraz w orzechach ziemnych, pestkach dyni i słonecznika.
Błonnik
Dieta bogata w błonnik pomaga zapobiegać nawrotom choroby. Istotne jest zwłaszcza konsumowanie roślin strączkowych i orzechów będących źródłem włókna rozpuszczalnego. Rozpuszczalna frakcja błonnika wiąże wodę i pęczniejąc w żołądku daje poczucie sytości, pomaga także oczyścić organizm z toksycznych produktów przemiany materii i metali ciężkich.
Sól
Osoby ciepiące z powodu wrzodów powinny ograniczyć do minimum ilość soli w diecie, gdyż zbyt duża zawartość chlorku sodu w jadłospisie przyczynia się do rozwoju zapaleń błony śluzowej żołądka i nasila prawdopodobieństwo zakażenia H. pylori.
Witamina C
Kwas askorbinowy ma działanie przeciwstawne do działania bakterii H. pylori. Wspomniany mikroorganizm niszcząc błonę śluzową przewodu pokarmowego, doprowadza do uwolnienia niebezpiecznych rodników tlenowych, natomiast witamina C pomaga w usunięciu z ustroju tych szkodliwych substancji. Włączenie produktów bogatych w kwas askorbinowy do diety może zahamować namnażanie się H. pylori oraz zapobiec aktywacji enzymu zwanego ureazą (enzym wytwarzany przez wspomnianą bakterię odpowiedzialny za jej szkodliwy wpływ na organizm człowieka). Omawiana witamina wzmacnia też odporność, co jest istotne w przypadku zetknięcia się ustroju z niebezpiecznym drobnoustrojem. Witaminę C odnajdziemy w owocach dzikiej róży, cytrusach, kapuście, papryce, kalafiorze.
Witamina E i β-karoten
Obie powyższe witaminy są przeciwutleniaczami wymiatającymi z organizmu wolne rodniki tlenowe. Uzupełnienie diety w produkty zawierające te substancje pomaga chronić błonę śluzową żołądka przed H. pylori poprzez zwiększoną produkcję śluzu. Witaminę E odnajdziemy w olejach roślinnych i orzechach, a β-karoten w pomarańczowych oraz czerwonych warzywach i owocach.
Kofeina i teina
Teina występująca w czekoladzie i czarnej herbacie oraz kofeina znajdująca się w kawie może powodować zaostrzenie stanów zapalnych błony śluzowej przewodu pokarmowego spowodowane zwiększeniem kwaśności soku żołądkowego.